صنوبری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ابوالقاسم ابوبکر احمد بن محمد بن حسن بن مرّار الجوزی الرقیّ الضبیّ الحلبی انطاکی مشهور به صنوبری شاعر شیعهٔ سدهٔ چهارم هجری است. محتوای اشعارش وصف طبیعت و مدح اهل بیت است. وی در حلب و دمشق زندگی کرده است. صنوبری در سال ۳۳۴ ه‍.ق درگذشت.[۱]

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • محمدزاده، مرضیه (۱۳۸۶). دانشنامهٔ شعر عاشورایی: انقلاب حسینی در شعر شاعران عرب و عجم. ج. ۱. تهران: انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. شابک ۹۶۴-۴۲۲-۶۲۱-۶.