شنگه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شنگه یا شنگرک در معماری چوب‌های کوچکی است که به صورت عمودی در دیوار می‌گذارند تا خرپا را به آن ببندند، ستونکی که بر روی آهیانه گنبد گذاشته و خود گنبد نیز به آن می‌چسبد و بر ستون وسط آن میله قرار می‌دهند.[۱]

شنگه به معنای عَلَم است.

منابع[ویرایش]

  1. پیرنیا، محمد کریم، سبک شناسی معماری ایرانی، انتشارات سروش، ص 355