شارلوت دراوه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شارلوت دراوه
زادهٔ۱۴ ژوئیهٔ ۱۹۳۶ ‏(۸۷ سال)
ملیتفرانسه فرانسوی
محل تحصیلدانشگاه اکس‌مارسی
پیشهمتخصص اطفال، روانپزشک، صرع‌شناس
شناخته‌شده برایسندرم دراوه

شارلوت دراوه (فرانسوی: Charlotte Dravet‎؛ زادهٔ ۱۴ ژوئیهٔ ۱۹۳۶) یک روانپزشک و صرع‌شناس اهل فرانسه است.

شارلوت دراوه دانش‌آموختهٔ دانشگاه اکس‌مارسی بود و پس از فارغ‌التحصیلی از آنجا، تخصص خود را در رشتهٔ اطفال و نوزادان در سال ۱۹۶۵ میلادی در شهر مارسی و در سال ۱۹۷۱ میلادی فوق‌تخصص روان‌پزشکی را دریافت نمود.

وی مابین سال‌های ۱۹۶۵ تا ۲۰۰۰ میلادی، تمرکز و تخصص خود را بر روی درمان صرع در «مرکز سن پُل» در مارسی گذاشت و در کنار پزشکانی همچون «آنری گستو»، «ژوزف روژه» و «رنه سوله‌رول» به فعالیت پرداخت. وی به مفهوم واقعی کلمه، یک پزشکِ مقیم بود و تا سال ۲۰۰۰ میلادی در همان مرکز بیمارستانی زندگی می‌کرد. همین موضوع باعث شد تا طی سالیان متمادی، تعداد بیشماری از بیماران را، شب و روز، ویزیت کند و سهم بزرگی در علم صرع‌شناسی داشته باشد. وی با همکاری «ژوزف روژه» و «میشل بیورو» نقش مؤثری در توصیف سندرم‌های تشنجی ایفا نمود. شارلوت علاوه برپایی چندین کارگاه آموزشی و همایش دانشگاهی، فصلِ نخستِ کتاب «سندرم‌های تشنجی در دوران نوزادی، کودکی و نوجوانی» را هم نگاشته‌است. وی در سال ۱۹۸۱ میلادی با همکاری «میشل بیورو»، بیماری «صرع میوکلونیک خوش‌خیم نوزادی»[۱] و در سال‌های ۱۹۷۸[۲] و ۱۹۸۲ میلادی، «صرع شدید میوکلونیک کودکان» را شرح داد که بعدها، بیماری اول را به افتخار او «سندرم دراوه» نام نهادند.[۳]

شارلوت از سال ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۳ میلادی یکی از اعضای «بنیاد پژوهش‌های صرع فرانسه» و از ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۴ میلادی یکی از اعضای «کارگروه طبقه‌بندی اصطلاح‌شناسی در اتحادیهٔ بین‌المللی علیه صرع» (ILAE) بود. وی همچنین از سال ۱۹۹۷ تا ۱۹۹۹ میلادی «رئیس اتحادیهٔ ضد صرع فرانسه» (LFCE) بود و در سال ۲۰۰۰ میلادی برای نخستین بار «روز ملی صرع» را در فرانسه پایه‌گذاری کرد. سپس از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶ میلادی، یکی از اعضای «کمیتهٔ ملی صرع» (فرانسوی: Comité National pour l’Épilepsie‎) در فرانسه شد و تا به امروز، همچنان یکی از اعضای کمیتهٔ علمیِ «اتحادیه بین‌المللی اقدام علیه صرع در سندرم دراوه» است.

شارلوت پس از بازنشستگی، تمامی تمرکز خود را بر روی سندرم دراوه گذاشته‌است. وی گاهی به «پلی‌کلینیک دانشگاهی آگوستینو جـمِـلّی» در رم ایتالیا می‌رود و بیماران مبتلا به این بیماری شدید را در «بخش صرع کودکان» ویزیت می‌کند.

طی سالیان متمادی، بسیاری از صرع‌شناسان جهان از نقاط مختلف دنیا به مارسی آمده‌اند تا نزد او، «سندرم‌های تشنجی و صرعی» را فرا بگیرند. وی همچنین یکی از سخنرانان مشهور صرع در نقاط مختلف جهان است.

کتاب‌شناسی[ویرایش]

  • L’Enfant Épileptique. Le Comprendre et l’Aider, together with Pierre Jallon (Toulouse: Éditions Privat, 1985)
  • Les Syndromes Épileptiques de l’Enfant et de l’Adolescent, edited together with Joseph Roger, Michelle Bureau, Fritz E. Dreifuss, Peter Wolf, and others (London – Montrouge: J. Libbey, 1984, followed by an English edition in 1985; current edition: Epileptic Syndromes in Infancy, Childhood and Adolescence (Current Problems in Epilepsy, Vol 23), fifth edition, edited together with Michelle Bureau, Pierre Genton, Peter Wolf, and Carlo Alberto Tassinari (Montrouge, J. Libbey Eurotext, 2012)
  • La Prise en Charge Globale de l’Épilepsies. (Paris, Communications Globale Sant 2002)
  • Myoclonic Epilepsies (Advances in Neurology, Vol 95), edited together with Antonio V. Delgado-Escueta, Renzo Guerrini, Marco T. Medina, Pierre Genton, and Michelle Bureau (Philadelphia – Baltimore – New York, et al, Lippincott Williams & Wilkins, 2004)
  • Comprendre l’Épilepsie. Notions élémentaires sur l’épilepsie et les épilepsies (Dialogue Medecin-Malade). (Montrouge, J. Libbey Eurotext, 2006)
  • Dravet Syndrome (Topics in Epilepsy, Vol 3), together with Renzo Guerrini. (Montrouge – Esher, J. Libbey Eurotext, 2011)

منابع[ویرایش]

  1. Dravet C, Bureau M. L’épilepsie myoclonique bénignes due nourisson. Rev EEG Neurophysiol 1981; 11: 438–444
  2. Dravet C. Les épilepsies graves de l’enfant. Vie Med 1978; 8: 543–548
  3. Dravet C, Roger J, Bureau M, Dalla Bernardina B. Myoclonic epilepsies in childhood. In: Akimoto H, Kazamatsuri H, Seino M, Ward AA Jr, eds. The XIIIth Epilepsy International Symposium (Advances in Epileptology). New York, Raven Press 1982: 135–140