سیسرو (مجله)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سیسرو
سردبیران پیشین
  • ولفرام ویمر
  • کریستف شونیکه
  • مایکل نائومان
  • الکساندر مارگی
دسته‌بندیمجله سیاسی
بسامدماهنامه
نخستین شماره۱ مارس ۲۰۰۴؛ ۲۰ سال پیش (۲۰۰۴-01}})
شرکترس‌پابلیکا
کشورآلمان
مستقر در
زبانزبان آلمانی
وبگاه
شاپا۱۶۱۳-۴۸۲۶

سیسرو (به انگلیسی: Cicero (magazine)) یک مجله ماهانه با تمرکز بر سیاست و فرهنگ است. این مجله که دارای موضع سیاسی محافظه‌کاری لیبرال است، مقر آن در برلین آلمان قرار دارد. از نظر پوشش شبیه به آتلانتیک و نیویورکر است.[۱]

تاریخچه و مشارکت‌کنندگان[ویرایش]

سیسرو در مارس ۲۰۰۴ در پوتسدام راه‌اندازی شد،[۲][۳] این مجله بعداً به برلین منتقل گردید.[۴]

اولین سردبیر مجله ولفرام ویمر بود که از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۲ سردبیر روزنامه دی ولت نیز بود،[۲] و الکساندر مارگور تا سال ۲۰۱۰ سردبیر سیسرو بود،[۵] مایکل نائومان یکی از سردبیران سابق این مجله است.[۶] از سال ۲۰۱۲ سردبیر مجله کریستوف شونیکه شد.[۷] این مجله یازده تحریریه دارد.[۴] از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹ الکساندر گرلاخ به عنوان سردبیر اجرایی نسخه آنلاین خدمت کرد.[۸] از جمله نویسندگان آن بلا آندا، فیلیپ بلوم و آملی فرید هستند.[۷][۹] یک روزنامه‌نگار محافظه‌کار بتینا رول نیز به سیسرو کمک کرد.

در سال ۲۰۱۱ این مجله پروژه ایجاد سرهای مدادی را آغاز کرد که در نیم‌تنه مداد اسامی حکاکی شده سیاستمداران برجسته‌ای مانند باراک اوباما روی مدادهای مارک سیسرو حک می‌شد.[۱۰] این مدادها برای تبلیغ مصاحبه‌های مجله با رهبران سیاسی در جعبه‌های مخصوص ارسال می‌شد.[۱۰]

تیراژ[ویرایش]

سیسرو از افزایش تیتراژ برخوردار بوده است، هرچند شمارگان آن در حد متوسط است. تیراژ آن در سه‌ماهه سوم سال ۲۰۰۵ به ۶۲۷۰۰ نسخه رسید.[۱۱] در سه‌ماهه سوم سال ۲۰۰۶ به ۷۰۰۰۰ نسخه، در سه‌ماهه سوم ۲۰۰۷ به ۷۳۲۰۰ نسخه و برای سه‌ماهه دوم ۲۰۰۸ به ۷۷۰۷۷ نسخه رسید. در سه‌ماهه سوم ۲۰۰۸، به ۸۱۰۰۰ نسخه و در سه‌ماهه سوم ۲۰۰۹ به ۸۲۶۰۰ نسخه در سه‌ماهه سوم ۲۰۱۰. تیراژ مجله در سال ۲۰۱۴ ۸۳۵۲۷ نسخه بود. این مجله در سال ۲۰۲۱۷ تعداد ۴۳۸۲۰ نسخه فروش داشت.

منابع[ویرایش]

  1. Brinja Meiseberg; Thomas Ehrmann; Jochen Lengers (2016). "Quality kills the mediastar? Career paths of intellectuals". Journal of Business Economics. 86 (9): 1043–1066. doi:10.1007/s11573-016-0810-z.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Kevin J. O'Brien (26 April 2004). "German highbrows get Cicero, a new political monthly". The New York Times. Berlin. Retrieved 28 September 2013.
  3. Hermann-Dieter Schröder (16 July 2011). "Mapping Digital Media: Germany" (Report). Open Society Foundation. Retrieved 10 May 2015.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ "Cicero - the magazine for politics and culture". Ringier. Archived from the original on 3 October 2013. Retrieved 28 September 2013.
  5. "Has German multiculturalism failed?". Al Jazeera. 24 October 2010. Retrieved 27 June 2014.
  6. "Michael Naumann". The Nation. Retrieved 18 July 2021.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ Veronika Wehner (15 August 2013). "Media Interview with Christoph Schwennicke, editor-in-chief of Cicero". Media Bulletin. Retrieved 28 September 2013.
  8. "Dr. Alexander Görlach". Kress. Berlin. Retrieved 10 October 2021.
  9. Martin Zähringer (November 2008). "Cicero – Magazine for Political Culture". Goethe-Institut. Retrieved 28 September 2013.
  10. ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ Shauna Wright (18 July 2011). "Magazine Creates Amazing Pencil Head Sculptures of Politicians". The FW. Retrieved 28 September 2013.
  11. Hermann-Dieter Schröder (16 July 2011). "Mapping Digital Media: Germany" (Report). Open Society Foundation. Retrieved 10 May 2015.

پیوند به بیرون[ویرایش]