سیستم هدایت خودکار قطار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سیستم هدایت خودکار قطار (ATO) روشی برای هدایت خودکار قطارها است که موجب می‌شود تقریباً نیازی به نظارت راننده برای هدایت قطار وجود نداشته باشد.[۱] به زبانی دیگر، ATO را می‌توان به عنوان یک سیستم خودکار تعریف کرد که عملکردهای برنامه‌ریزی شده‌ای مانند توقف، تنظیم سرعت، کنترل درها و موارد مشابهی را به صورت خودکار انجام می‌دهد.[۲]

درجات اتوماسیون[ویرایش]

نموداری که سطوح مختلف اتوماسیون ممکن در راه‌آهن را نشان می‌دهد

درجه اتوماسیون کنترل GoA نامیده می‌شود. در حداکثر درجه اتوماسیون (GoA4) قطار به‌طور کاملا خودکار بدون هیچ اپراتوری در کابین کنترل می‌شود.[۳]

اولین آزمایش‌های قطار بدون راننده در تاریخ اتوماسیون قطار به دهه ۱۹۲۰ میلادی برمی گردد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Automatic train operation». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۴.

  1. "IEC 60050 - International Electrotechnical Vocabulary - Details for IEV number 821-09-01: "automatic train operation"". www.electropedia.org. Retrieved 23 January 2024.
  2. "1474.1-2004 - IEEE Standard for Communications-Based Train Control (CBTC) Performance and Functional Requirements | IEEE Standard | IEEE Xplore". ieeexplore.ieee.org. Retrieved 28 January 2024.
  3. "Thales and Knorr-Bremse will jointly develop ATO for freight trains". RailTech.com. 4 November 2022. Retrieved 5 March 2023.