سیاست انرژی هسته¬ای آمریکا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سیاست انرژی هسته­ای آمریکا در سال (1954) شروع و با ساخت مداوم نیروگاه­های هسته­ای، تصویب قوانین متعددی چون قانون سازماندهی مجدد انرژی در سال (1974) و اجرای سیاست­های بیشمار در راستای هدایت کمیسیون تنظیم مقررات هسته­ای و وزارت نیرو در مدیریت و توسعۀ شرکت­های مشمول در حوزۀ انرژی هسته­ای ادامه یافت. این سیاست­ها شامل مقرراتی در زمینۀ تأسیسات هسته­ای، ذخیره­سازی و اَنباشت زباله­های اتمی، انهدام ترکیبات هسته­ای با درجۀ تسلیحاتی، استخراج اورانیوم و تأمین بودجه برای شرکت­های هسته­ای همراه با افزایش توانِ ساخت نیروگاه­های اتمی بود. ولی، گستردگی چنین قوانینی تنها به این موارد محدود نشد. قوانین و مقررات اداری آمریکا در حوزۀ انرژی هسته­ای تحت­تأثیر پژوهش­های علمی، درخواست­ صنایع خصوصی و افکار عمومی قرار گرفته و تغییراتی در طی زمان و بر اثر فجایع هسته­ای مختلف در آن ایجاد شده است.

اقدامات قانونی و سیاست­های متعددی در آمریکا در دو سطح فدرال و ایالتی جهت مدیریت انرژی هسته­ای و تشویق به گسترش استفاده از آن تدوین و اجرایی شده است. در دهۀ (1980)، ما شاهد توقف رشد استفاده از انرژی­ هسته­ای در آمریکا هستیم. هرچند که در سال (2005)، قانون سیاست انرژی با هدف جهش صنعت هسته­ای از طریق اعطای وام یا ضمانت­های مالی به منظور توسعه و تجهیز مجدد نیروگاه­های هسته­ای تصویب شد. موفقیت این قانون هنوز در هاله­ای از ابهام قرار دارد. زیرا، درخواست 17 شرکت به منظور تأمین مالی پیشنهادهای ساخت و ساز نیروگاهی همچنان در مرحلۀ برنامه­ریزی قرار دارد. برخی از اماکن پیشنهادی، طرح­های ساختمانی خود را لغو کرده و بسیاری بر این باورند که وقوع فاجعۀ هسته­ای فوکوشیما موجب کاهش بیش از پیش احتمال موفقیت طرح توسعۀ انرژی هسته­ای در آمریکا خواهد شد.

ادارۀ اطلاعات انرژی در سال (2008) پیش­بینی نمود که تا سال (2030)، حدود 17 گیگاوات انرژی توسط راکتورهای هسته­ای جدید تولید خواهد شد. ولی، در سال (2011)، پیش­بینی قبلی خود را از سال (2030) را به 5 درصد کاهش داد. بر پایۀ نظرسنجی شبکه خبری سی.­بی.­سی-نیوز، پس از وقوع فاجعۀ هسته­ای فوکوشیما، حمایت عمومی از ساخت نیروگاه­های هسته­ای در آمریکا به 43 درصد کاهش یافت. سطح نتایج این نظرسنجی، کمی پایین­تر از نظرسنجی انجام شده به محض وقوع حادثۀ اتمی تری.مایل.آیلند در سال (1979) بود. نتایج نظرسنجی صوت گرفته در آوریل (2011) نشان داد که 64 درصد از آمریکایی­ها با ساخت راکتورهای هسته­ای جدید مخالف هستند ]4[. نتایج حاصل از یک نظرسنجی در سپتامبر (2011) با حمایت موسسۀ انرژی هسته­ای نشان داد که 62 درصد از مشارکت­کنندگان در این نظرسنجی موافق استفاده از انرژی هسته­ای به عنوان روشی جهت تأمین برق در آمریکا بوده و 35 درصد از آنها با این کار مخالف بودند. [۱][۲]

سهم انرژی هسته­ای در سال (2022) معادل با 18 درصد از کل سَبَدِ انرژی تولیدشده در آمریکا را به خود اختصاص ­داد. این رقم، سهمی ویژه در ثبت رکورد 40 درصدی این کشور در تولید انرژی از منابع بدون کربن داشت ]6[.موضوع انرژی هسته­ای در میان آمریکایی­ها همچنان مسأله­ای مناقشه­برانگیز است. دو-سوم ایالات­های آمریکا و همچنین وزارت انرژی این کشور مصمم به گنجاندن انرژی هسته­ای در ردیف اهداف خود در حوزۀ انرژی سبز هستند.[۳][۴]

تاریخچه­ای از سیاست انرژی هسته­ای در آمریکا[ویرایش]

کنگرۀ کمیسیون انرژی اتمی آمریکا در راستای گسترش و کنترل توسعۀ دانش و تکنولوژی اتمی در زمان صلح تقریباً 1 سال بعد از پایان جنگ جهانی دوم تأسیس شد. [۵]

  1. M. V. Ramana (July 2011). "Nuclear power and the public". Bulletin of the Atomic Scientists. 67 (4): 44. Bibcode:2011BuAtS..67d..43R. doi:10.1177/0096340211413358. S2CID 144321178.
  2. "Americans' Support for Nuclear Energy Holds at Majority Level 6 Months After Japan Accident". PR Newswire. 3 October 2011.
  3. "Clean energy record: More than 40% of US electricity now comes from carbon-free sources". USA Today. 3 March 2023.
  4. "The U.S. is divided over whether nuclear power is part of the green energy future". NPR. 18 January 2022.
  5. Alice Buck (1983). "The Atomic Energy Commission", U.S. Department of Energy, p. 1.