سندرم بارت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سندرم بارت
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
اُمیم132000

سندرم بارت (انگلیسی: Bart syndrome) یک اختلال ژنتیکی است که مشخصه‌اش، فقدان موضعی پوست، بیماری پروانه‌ای، ضایعات مخاطی دهان و ناخن‌های دیستروفیک است.[۱][۲]

این بیماری، اتوزومال غالب است و ژن آن بر روی کروموزوم ۳ قرار دارد.

منابع[ویرایش]

  1. Butler DF, Berger TG, James WD, Smith TL, Stanely JR, Rodman OG (1986). "Bart's syndrome: microscopic, ultrastructural, and immunofluorescent mapping features". American Family Physician. 3 (2): 113–118. PMID 3513144.
  2. James W, Berger T, Elston D (2005). Andrews' Diseases of the Skin: Clinical Dermatology (10th ed.). Saunders. p. 558. ISBN 0-7216-2921-0.