سرناد (شوبرت)

سِرِناد (به آلمانی: Ständchen) در رِ مینور، نام قطعهٔ چهارم از مجموعهٔ آواز قو (به آلمانی: Schwanengesang‏؛ D. 957) اثر فرانتس شوبرت است. متن شعر این آواز سرودهٔ شاعر آلمانی، لودویگ رِلْشْتاب (به آلمانی: Ludwig Rellstab) است. تاریخ انتشار این مجموعه آواز ۱۸۲۸ (میلادی) (سال درگذشت آهنگساز) است.

اصل قطعه برای پیانو و آواز نوشته شده‌است، اما به دلیل محبوبیت این قطعه تنظیم‌های گوناگونی برای سازهای مختلف ترتیب داده شده‌است. از جمله فرانتس لیست آن را برای پیانوی تنها آوانویسی کرد.^*[۱] همچنین گاه ویولن جای آوازه‌خوان می‌نشیند.

متن آلمانی آواز به همراه ترجمهٔ فارسی[ویرایش]

آوازهای من تو را نرم‌نرمک در شب‌هنگام می‌خوانند؛ آن پایین در بیشهٔ خاموش، نازنینا، نزدیکِ من آ!	Leise flehen meine Lieder Durch die Nacht zu dir; In den stillen Hain hernieder, Liebchen, komm zu mir!
آن پچ‌پچ، خش‌خشِ برگ‌های نازک در ماهتاب است؛ از شنودِ خصمانهٔ خائن بیم مدار عزیزکم.	Flüsternd schlanke Wipfel rauschen In des Mondes Licht; Des Verräters feindlich Lauschen Fürchte, Holde, nicht.
آیا آوازِ بلبان را می‌شنوی؟ آه! ملتمسانه تو را می‌خوانند، با نغمه‌های شیرینِ آوازشان تو را از بهرِ من می‌خوانند.	Hörst die Nachtigallen schlagen? Ach! sie flehen dich, Mit der Töne süßen Klagen Flehen sie für mich.
ایشان اشتیاقِ دل را می‌فهمند، دردِ عشق را می‌دانند؛ با الحانِ نقره‌ایِ خویش، دل‌های نازک را آرام می‌سازند.	Sie verstehn des Busens Sehnen, Kennen Liebesschmerz, Rühren mit den Silbertönen Jedes weiche Herz.
بگذار تا اندرون سینهٔ تو را نیز بیاشوبند. دلبرا! مرا بشنو، لرزان به انتظارت نشسته‌ام بیا، شادم کن!	Laß auch dir die Brust bewegen, Liebchen, höre mich! Bebend harr' ich dir entgegen! Komm, beglücke mich!

بازتاب این اثر در ادبیات فارسی[ویرایش]

صادق هدایت در داستان کوتاه «تجلی» از مجموعهٔ سگ ولگرد به این قطعه اشاره کرده‌است: «ویولن را با احتیاط برداشت، شروع به زدن کرد. سرناد شوبرت بود.»

پانویس[ویرایش]

^ در واقع فرانتس لیست تمام مجموعهٔ آواز قو را برای پیانوی تنها آوانویسی کرده‌است.

منابع[ویرایش]

هدایت، صادق، «تجلّی»، سگ ولگرد (از وب‌گاه sadeghhedayat.com)

پیوند به بیرون[ویرایش]

نت سرناد شوبرت برای پیانوی تنها.