ستم (کاهن)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ستم (Setem) یا سم یا شم در پادشاهی کهن مصر، پادشاهی میانه مصر و در دوره اولیه پادشاهی نوین مصر عمدتاً مصر باستان نام یک عنوان کاربردی از «کاهن اعظم اوزیریس» بود و با فعالیت کاهن در معبد وداع تعریف شده‌است. ترجمه دقیق اصطلاح «کاهن ستم» که در این زمینه استفاده می‌شود نامشخص است.[۱]

بقایای کمی از این محوطه معبد اوزیریس که در شمال ابیدوس قرار داشت، امروزه باقی مانده‌است. کتیبه‌های روی بناهای ابیدنی در پادشاهی میانه نشان می‌دهد که کاهنان و مقاماتی که در ابیدوس کار می‌کردند خود را هم به‌عنوان «سامرف» و هم «سم» یا «شم» می‌دیدند.

تکنو (tekenu) که به عنوان کاهن سم در خلسه شناخته می‌شود را می‌توان به عنوان یک «جادوگر شمن وار» شناسایی کرد که نور جدیدی بر مراسم تشییع جنازه مرموز و مبهم مصر باستان می‌تاباند.[۲]

پانویس[ویرایش]

  1. "THE SEM PRIEST AS SHAMAN". EGYPTOLOGY.COM (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-16.
  2. "A Rite of Passage: The Enigmatic Tekenu in Ancient Egyptian Funerary Ritual," by Greg Reeder in KMT: A MODERN JOURNAL OF ANCIENT EGYPT, Fall 1994, vol.5 no.3.