زندان چانگی
 بخش مرکزی زندان در مجتمع زندان چانگی در چانگی، سنگاپور | |
  | |
| مختصات | ۱°۲۱′۲۵٫۴۷″ شمالی ۱۰۳°۵۸′۲۵٫۱۱″ شرقی / ۱٫۳۵۷۰۷۵۰°شمالی ۱۰۳٫۹۷۳۶۴۱۷°شرقی |
|---|---|
| وضعیت | عملیاتی |
| درجه امنیت | حداکثر |
| ظرفیت | ۱۱٬۰۰۰[۱] |
| باز شده | ۱۹۳۶ (88 سال پیش) |
| تحت مدیریت | سرویس زندان سنگاپور |
مجتمع زندان چانگی (به انگلیسی: Changi Prison Complex) که اغلب با عنوان ساده زندان چانگی (Changi Prison) شناخته می‌شود، یک مجموعه زندان در منطقه چانگی در بخش شرقی سنگاپور است. این زندان قدیمی‌ترین و بزرگ‌ترین زندان در این کشور است که مساحتی حدود ۵۰ هکتار (۱۲۰ جریب فرنگی) را در بر گرفته است. زندان چانگی که در سال ۱۹۳۶ افتتاح شد، دارای پیشینه غنی است.
این زندان جهت جایگزینی با زندان قدیمی که در پرلز هیل واقع شده بود، توسط دولت استعماری بریتانیا در سال ۱۹۳۶ ساخته شد. زندان چانگی با هدف جای دادن تعداد زیادی از زندانیان ایجاد شد، زیرا سنگاپور به سرعت در حال رشد بود و برای وفق یافتن با این موضوع، به زندان بزرگتری نیاز داشت. این زندان برای نگهداری ۶۰۰ زندانی طراحی شده بود.[۲] در طی جنگ جهانی دوم و پس از سقوط سنگاپور، زندان چانگی به دلیل فعالیت با عنوان اردوگاه اسیران جنگی سربازان متفقین که توسط ژاپنی‌ها اسیر شده بودند، بد آوازه شد. در دوران اشغال این کشور، ژاپنی‌ها از این زندان برای اسکان اسیران جنگی (POW) که در سراسر منطقه آسیا و اقیانوسیه اسیر شده بودند، استفاده کردند.[۳] بسیاری از این زندانیان مورد رفتار وحشیانه و کار اجباری قرار گرفتند و تعداد قابل توجهی از زندانیان بر اثر سوءتغذیه، بیماری و بدرفتاری جان باختند.[۴]
پس از جنگ، بریتانیا از زندان چانگی برای اسکان زندانیان گروه‌های مختلف از جمله زندانیان سیاسی استفاده کرد. در دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰، به خاطر اینکه بسیاری از زندانیان سیاسی به دلیل فعالیت‌های ضد‌‌استعماری و ملی‌گرایانه در این زندان نگهداری می‌شدند، زندان چانگی به نماد مبارزه سنگاپور برای استقلال تبدیل شد. این زندان همچنین نقش قابل توجه‌ای در توسعه سنگاپور پس از استقلال ایفا کرد، زیرا تعداد زیادی از زندانیان در صنایع مختلف همچون کشاورزی و ساخت‌وساز مشغول به کار شدند. در دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، زندان چانگی در راستای بهبود امکانات و امنیت، تحت بازسازی و تعمیرات اساسی قرار گرفت. ساختمان‌های جدیدی از جمله یک بلوک با حداکثر امنیت برای زندانیان پرخطر ساخته شد.[۵]
زندان چانگی، به عنوان یکی از اجزای حیاتی سیستم عدالت کیفری سنگاپور، همچنان در حال فعالیت باقی ماند. این زندان به دلیل نظم و انضباط سخت‌گیرانه و تأکید بر توانبخشی با تمرکز روی برنامه‌های توانبخشی زندانیان همچون آموزش و کارآموزی حرفه‌ای برای کمک به بازسازی زندگی و ورود دوباره در جامعه پس از آزادی آنها، مشهور است.[۶] موزه و عبادتگاه چانگی نیز در نزدیکی زندان واقع شده است.[۷]
منابع[ویرایش]
- ↑ "More capacity at Changi Prison". The Straits Times. Singapore. 21 January 2010. p. 3.
- ↑ "Overcrowding of Prison. Serious Conditions In Singapore". The Straits Times. Singapore. 30 May 1932. p. 12. Retrieved 10 July 2020.
- ↑ "Changi". www.awm.gov.au. Australian War Memorial. Retrieved 24 April 2023.
- ↑ "The Story of Changi". www.cofepow.org.uk. Children and Families of Far East Prisoners of War Museum. Retrieved 24 April 2023.
- ↑ Min Kok, Lee (15 February 2016). "Behind the walls of Changi Prison: 6 things you may not know about the national monument". www.straitstimes.com (به انگلیسی). Retrieved 24 April 2023.
- ↑ "First Government Run Halfway House to Strengthen Aftercare Support for Ex-Offenders". www.sps.gov.sg (به انگلیسی). Singapore Prison Service. Retrieved 24 April 2023.
- ↑ "Changi Chapel and Museum". www.visitsingapore.com (به انگلیسی). Singapore Tourism Board. Retrieved 24 April 2023.
پیوند به بیرون[ویرایش]
- Singapore Prison Service| Changi Prison
- Changi drawings (1942–1945) / John Noel Douglas Harrison (1911–1980)
- Fong, Tanya. "New Changi Prison goes high-tech." The Straits Times: 16 August 2004.
- Choo, Johnson. "New technology at Changi Prison Complex allows focus on rehabilitation." Channel News Asia: 16 August 2004.
- List of U.S. internees at Changi Prison
- Voices of civilian internment: WWII Singapore, a digitised collection in Cambridge Digital Library, contains official administration documents and first hand accounts of life from the civilians interned at Changi/Sime Road