روش متوسط‌گیری کریلوف-بوگولیوبوف

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

روش متوسط‌گیری کریلوف-بوگولیوبوف (به انگلیسی: Krylov–Bogolyubov averaging method) یا روش اوریجینگ کریلوف-بوگولیوبوف یک روش ریاضی برای تحلیل تقریبی فرآیندهای نوسانی در مکانیک غیرخطی است.[۱] این روش بر اساس اصل متوسط‌گیری زمانی است که معادله دیفرانسیل دقیق حرکت با نسخه متوسط شده آن جایگزین شود. این روش به نام نیکولای کریلوف و نیکولای بوگولیوبوف نامگذاری شده است.

از زمان کارهای گاوس، فاتو، دیلونه، هیل، طرح‌های متوسط‌گیری مختلفی برای بررسی مسائل مکانیک سماوی مورد استفاده قرار گرفت. اهمیت مشارکت کریلوف و بوگولیوبوف در این است که آنها یک رویکرد متوسط‌گیری کلی را توسعه دادند و ثابت کردند که جواب دستگاه متوسط‌شده تقریبی، دینامیک دقیق است.[۲][۳][۴]

پیش‌زمینه[ویرایش]

از متوسط‌گیری کریلوف-بوگولیوبوف می‌توان برای تقریب مسئله‌های نوسانی زمانی که یک بسط پریشیدگی (به انگلیسی: perturbation) کلاسیک با شکست مواجه می‌شود، استفاده کرد. این مسائل مربوط به پریشیدگی تکینی از نوع نوسانی است، برای مثال تصحیح اینشتین به امتداد حضیض عطارد.[۵]

استنتاج[ویرایش]

این روش با معادلات دیفرانسیل در این فرم سر و کار دارد

برای یک تابع هموار f همراه با شرایط اولیه مناسب. پارامتر ε برآورده می‌شود

اگر ε = ۰ بنابراین معادلهٔ نوسانگر هارمونیک ساده با نیروی ثابت می‌شود و جواب کلی:

که در آن A و B برای مطابقت با شرایط اولیه انتخاب می‌شوند. راه حل معادله پریشیده (زمانی که ε ≠ ۰) فرض بر این است که شکل یکسانی دارد، اما اکنون A و B مجاز هستند با tε) تغییرکنند. اگر هم فرض شود که

سپس می‌توان نشان داد که A و B معادله دیفرانسیل را برآورده می‌کنند:[۶]

در اینجا . توجه داشته باشید که این معادله هنوز دقیق است - هنوز هیچ تقریبی انجام نشده است. روش کریلوف و بوگولیوبوف این است که توجه داشته باشید که توابع A و B به آرامی با زمان تغییر می‌کنند (به نسبت ε) بنابراین وابستگی آنها به را می‌توان (تقریبا) با متوسطگیری در سمت راست معادله قبلی حذف کرد:

دراینجا و درطول انتگرال‌گیری ثابت نگه داشته می‌شوند. پس از حل این مجموعه (احتمالا) ساده‌تر از معادلات دیفرانسیل، تقریب متوسط کریلوف-بوگولیوبوف برای تابع اصلی با

نشان داده شده است که این تقریب را برآورده می‌کند.[۷]

که دراینجا t صدق می‌کند:

برای برخی از ثابت‌ها و مستقل از ε هستند.

منابع[ویرایش]

  1. Krylov–Bogolyubov method of averaging at Encyclopedia of Mathematics
  2. N. M. Krylov; N. N. Bogolyubov (1935). Methodes approchees de la mecanique non-lineaire dans leurs application a l'Aeetude de la perturbation des mouvements periodiques de divers phenomenes de resonance s'y rapportant (به فرانسوی). Kiev: Académie des Sciences d'Ukraine.
  3. N. M. Krylov; N. N. Bogolyubov (1937). Introduction to non-linear mechanics (به روسی). Kiev: Izd-vo AN SSSR.
  4. N. M. Krylov; N. N. Bogolyubov (1947). Introduction to non-linear mechanics (به انگلیسی). Princeton: Princeton Univ. Press. ISBN 978-0-691-07985-1.
  5. Smith, Donald (1985). Singular-Perturbation Theory. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-30042-8.
  6. Smith, Donald (1985). Singular-Perturbation Theory. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-30042-8.
  7. Bogoliubov, N. (1961). Asymptotic Methods in the Theory of Non-Linear Oscillations. Paris: Gordon & Breach. ISBN 978-0-677-20050-7.