درگاه:هخامنشیان/گوناگون/۲

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سیگلوی نام سکه‌های سیم زمان هخامنشی بوده‌است. سیگلوی‌ها دارای نقش «کمان‌دار پارسی»اند. این نقش در درازنای دو سده پادشاهی هخامنشیان دگرگونی‌هایی داشت. از آن‌جا که سکه‌های هخامنشی تاریخ ضرب ندارند از روی نشانه‌هادیگر نقش‌های مربوط به دوران هر پادشاه را تعیین کرده‌اند.

سیگلو ۱۰/۷۵ گرم وزن داشته و درای بیش از ٪۹۰ نقره بوده‌است، هر سیگلوی برابر با ۲۰ دریک، سکه طلای دروران هخامنشی، بوده است. سکه دریک ۸/۴ گرم وزن داشته و ٪۹۸ طلایی خالص بود است. نسبت ارزش نقره و طلا به صورت ۱:۱۳/۳ بوده است.

همچنین سکه های نیم سیگلویی حدود ۵/۵ گرم وزن داشته اند.

همچنین هر سیگلوی برابر با ۷/۵ اوبولوس، سکه نقره یونانی، بوده است.