درگاه:حقوق جانوران/دیباچه
هوادارانِ حقوقِ جانوران بر این باورند که ایجادِ درد و رنج برای جانوران، کاری نادرست است و جانوران نباید در باغ‌وحش‌ها اسیر و زندانی باشند یا در تحقیقاتِ دردناک، یا هرگونه تحقیقاتِ دیگری از آنها سوءاستفاده کرد و بویژه نباید برای توسعهٔ زندگیِ انسان‌ها به محیطِ زندگیِ آنان تجاوز شود یا برای تفریح، کشته شوند. آنها بر این باورند که جانوران دارای حقوقِ قانونی و اخلاقیِ معینی هستند که شاملِ حقِ آسیب و آزار ندیدن نیز می‌گردد.
رویکردِ این دیدگاه در برابرِ جانورانِ وحشی نیز به همین گونه تعریف می‌شود:
اینکه با جانوری رفتار شایسته داشته باشیم، باعث می‌شود که با دیگران نیز رفتاری شایسته در پیش گیریم.
امانوئل کانت و تامس آکویناس از جمله هوادارانِ این دیدگاه بودند. کانت می‌گوید:
«اویی که به جانوران ستم کند، در ارتباطش با مردمان نیز ستمکار می‌شود».
آکویناس نیز بر این باور بود که کارهایی همچون پوزه‌بند زدن بر روباه یا کشتارِ پرندهٔ همراه با جوجه‌اش، غیراخلاقی است.
سعدیِ شیرازی در کتابِ بوستان چنین آورده‌است:
| چه خوش گفت فردوسیِ پاک زاد | که رحمت بر آن تُربتِ پاک باد | |
| میازار موری که دانه‌کش است | که جان دارد و جانِ شیرین خوش است | |
| سیاه‌اَندَرون باشد و سنگدل | که خواهد که موری شود تنگدل |