درگاه:بیهوشی/آشناسازی

بیهوشی و بی‌حسی، نداشتن احساس درد هنگام جراحی یا موقع تشخیص بیماری‌های دردناک است که معمولاً به وسیله داروهای مختلف ایجاد می‌شود. بیهوشی عمومی برای جراحیهای بزرگ به کار می‌رود. معمولاً قبل از شروع آن به بیمار پیش‌دارو داده می‌شود. پس از القای بیهوشی، برقراری تنفس معمولاً به وسیله لوله‌ای که به آرامی از راه دهان به نای وارد می‌شود صورت می‌پذیرد. در مدت جراحی، ممکن است داروها تجدید شوند یا داروهای دیگری برای ادامه بیهوشی و بی دردی به بیمار تجویز شود. در حین بیهوشی فعالیت‌های بدن کند می‌شود و تنفس از طریق دستگاه بیهوشی برقرار می‌شود. درحین بیهوشی ضربان قلب، دمای بدن و فشارخون که علائم حیاتی هستند تا وقتی که جراحی به اتمام برسد به طور مداوم بررسی و کنترل می‌شود.

در بی‌حسی منطقه‌ای داروی بی‌حس کننده، یا در اطراف مایع نخاع کمری تزریق می‌شود که در این حالت بسته به وضعیت بیمار تمام نیمهٔ پایین بدن یا فقط یک طرف بدن بی‌حس می‌شود؛ یا این که دارو در فضای مجاور پوشش طناب عصبی تزریق می‌شود، در این حالت پیام درد از نیمهٔ پایینی بدن ارسال نمی‌شود ولی در عین حال بیمار می‌تواند حرکت نماید. در بی‌حسی موضعی و منطقه‌ای معمولاً داروی آرام بخشی نیز به بیمار داده می‌شود.