درگاه:استان البرز/گفتاورد برگزیده
«خورشید
بر فرازِ یخچال‌های البرز می‌تابد
آنجا
مرگ است که می‌تازد
و الماسِ سیاره‌ها جاری‌ست
مِهی که روی شکافه‌های البرز می‌خزد
یارای فتحِ قلّه ندارد
آنجا
مرگ است که می‌تازد
و رب‌النوعی از آسمان
ره می‌برد به تاجِ زمین
میترا
که زمین دعاگوی نامِ مقدّسِ اوست
نخستین آفتابِ سپیده‌دمانِ دشت‌های فسرده است
که بی‌دریغ
با درفشان ردای زربفتش می‌تابد
و از فرازِ البرز می‌نگرد
به ایران
به سرچشمه‌ها و کویرها
به کوه‌ها.» (ایوان بونین)