پرش به محتوا

درگاه:اراک/نوشتار هفته/۱

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قالی اراک گونه‌ای قالی ایرانی است که در منطقه اراک یافت و تولید می شده است. در دوره قاجار، اراک یکی از مراکز مهم قالی بافی ایران بود. روند تجاری شدن و صادر شدن قالی اراک از دوران قاجار و در فاصله بین حکومت فتحعلی شاه تا ناصرالدین شاه آغاز شد. در این دوره تقاضای ناگهانی اروپا برای قالی ایرانی را می‌توان نقطه عطفی برای صنعت قالی بافی به شمار آورد.

همزمان با آن اوج شکوفایی قالی بافی در اراک صورت گرفت و دلیل عمده آن را می‌توان به سعی و اهتمام تجار خارجی و تبریزی در پیشبرد این صنعت تعبیر کرد. تقاضای زیاد قالی ایران و رونق تجارت موفق آن باعث شد تا تعداد زیادی از شرکت‌های خارجی از کشورهای آمریکا، انگلیس ،سوئیس و یونان به سرمایه گذاری و تولید انبوه آن ترغیب گردند.

زمانی که شرکت زیگلر سوئیس دفتر مرکزی خود را در تبریز و نمایندگی‌هایی در سایر شهرهای ایران داشت شرکت آلپیگر اقدام به تاسیس یک انبار بزرگ در سلطان آباد کرد. در سال ۱۲۷۳ خورشیدی ۱۲۰۰ قالیباف در شهر و ۱۵۰۰ قالیباف در روستاهای نزدیک فعال بودند. برخی دیگر از منابع تعداد قالیبافان در منطقه را ۵۰۰۰ تن برآورد می‌کنند. اراک به عنوان یکی از مهمترین مراکز صدور فرش به اروپا تا سال ۱۳۱۹ باقی ماند.