خوشبو کننده دهان
 خوشبو کننده دهان اسکاچ | |
| نام‌های جایگزین | نعنای فلفلی، نعنای دشتی |
|---|---|
| گونه | قنادی |
| مواد اصلی | طعم دهنده نعنا یا روغن نعنا یا روغن‌های دیگر (مانند وینترگرین) |
| انواع | قرص‌گونه (سخت)، آدامس‌گونه (نرم)، اسکاچ، ایمپریالز |
خوشبو کننده دهان (انگلیسی: Mint) یک ماده غذایی است که اغلب به عنوان یک طراوت دهنده بعد از غذا یا قبل از فعالیت‌های تجاری و اجتماعی برای بهبود بوی دهان مصرف می‌شود.[۱] معمولاً اعتقاد بر این است که خوشبو کننده دهان با توجه به ارتباط با محصولات جانبی طبیعی جنس گیاهی نعنا، معده را تسکین می‌دهد.[۲] خوشبو کننده دهان گاهی حاوی مشتقاتی از گیاهانی مانند روغن نعنا فلفلی یا روغن نعنا دشتی یا وینترگرین از جنس گیاهی گوالتریا است. با این حال، بسیاری از محبوب‌ترین خوشبو کننده‌های دهان که به این منابع طبیعی اشاره می‌کنند، هیچ‌کدام را در فهرست مواد تشکیل دهنده خود ندارند یا فقط حاوی مقادیر کمی هستند.[۳][۴][۵]
نگارخانه[ویرایش]
.jpg)
منابع[ویرایش]
- ↑ Berman, Jillian (2017-09-11). "There's Something About Breath Mints and Sharing". Wall Street Journal (به انگلیسی). ISSN 0099-9660. Retrieved 2019-02-15.
- ↑ "Peppermint". Archived from the original on 2007-08-30. Retrieved 2007-09-11.
- ↑ "Tic Tac Ingredients". www.fooducate.com (به انگلیسی). Retrieved 2019-02-15.
- ↑ "Mentos Mint". us.mentos.com (به انگلیسی). Archived from the original on 2 اكتبر 2018. Retrieved 2019-02-15.
{{cite web}}: Check date values in:|archive-date=(help) - ↑ "Altoids Ingredients". www.fooducate.com (به انگلیسی). Retrieved 2019-02-15.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Mint (candy)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۸ ژانویه ۲۰۲۳.
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ خوشبو کننده دهان موجود است. |