خداکشی یهودی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

خداکشی یهودی (انگلیسی: Jewish deicide) این تصور است که یهودیان به عنوان یک مردم همیشه به‌طور مسئول جمعی به دلیل تصلیب عیسی، حتی در طول نسل‌های متوالی پس از مرگ او خواهند بود.[۱] [۲] توجیه کتاب مقدسی برای اتهام خودکشی یهودیان از متی 27:24–25. برخی از مقامات خاخام، مانند محقق قرن دوازدهم میمونید و اخیراً خاخام اسرائیلی افراطی ناسیونالیست، زوی یهودا کوک (۱۸۹۱-۱۹۸۲)، ادعا کرده اند که عیسی واقعاً پس از محکوم شدن به مرگ در دربار خاخام سنگسار و به دار آویخته شد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Nostra Aetate: a milestone - Pier Francesco Fumagalli". Vatican.va. Retrieved 2018-04-16.
  2. Greenspoon, Leonard; Hamm, Dennis; Le Beau, Bryan F. (1 November 2000). The Historical Jesus Through Catholic and Jewish Eyes. A&C Black. p. 78. ISBN 978-1-56338-322-9.