حریز بن عثمان حمصی
لحن یا سبک این مقاله بازتابدهندهٔ لحن دانشنامهای مورد استفاده در ویکیپدیا نیست. |
در بیطرفی این مقاله اختلافنظر وجود دارد. |
حریز بن عثمان حمصی (۱۶۳ ق/۷۷۹ م) از محدثان شامی مشهور و از نواصب است.
زندگی نامه[ویرایش]
نام کامل او حریز بن عثمان بن جبر بن ابی احمر بن اسعد الرحبی المشرقی الحمصی که کنیه مشهور او ابو عثمان است.[۱] او در زمان خلافت عباسی وارد بغداد شدهاست.[۲]
جایگاه او در علم حدیث[ویرایش]
بخاری، ابن ماجه، ابو داوود، و ترمذی از او حدیث نقل کردهاند. وی از طرف بسیاری از علماء رجال توثیق شده مانند احمد ابن حنبل،[۳] یحیی بن سعید قطان،[۴] ذهبی،[۵] و ابن حجر عسقلانی.[۶]
شهرت در ناصبی بودن[ویرایش]
ناصبی بودن او بسیار مشهور است. حریز هر روز صبح، و هر شب علی بن ابیطالب را ۷۰ بار لعن میکرده[۷] و از مسجد بیرون نمیرفت مگر آن که علی بن ابیطالب را هفتاد بار لعن کرده باشد.[۸] اسماعیل بن عیاش نقل میکند: «او با حریز از مصر تا مکه هم سفر بوده و او مدام علی را سب و لعن میکرده.[۹]» حریز حتی تعدادی از احادیث در مورد فضیلت علی بن ابیطالب را تحریف کرده[نیازمند منبع]، مانند تحریف حدیث منزلت «انت منی بمنزلة هارون من موسی» که به نظر او عبارت صحیح این است: «انت منی بمنزلة قارون من موسی».[۹] کینۀ او نسبت به علی بن ابی طالب به جهت کشتن پدران و قوم او توسط سپاه علی بن ابیطالب در جنگ صفین بودهاست.[۱۰]
نظر دانشمندان معاصر[ویرایش]
تعدادی از دانشمندان معاصر از میان اهل سنت به توثیق حریز بن عثمان اعتراض و انتقاد کردهاند. دکتر بشار عواد معروف مصحح کتاب تهذیب الکمال مزی، تاریخ اسلام ذهبی، ذیل شرح حال حریز مینویسد که «چه طور میشود که ناصبی ثقه باشد؟ و چه طور میشود کسی که [نسبت به امام علی (ع)] بغض دارد ثقه باشد؟» و در انتهای بحث مینویسد: «احتجاج به احادیث حریز صحیح نیست.»[۱۱] به نظر محمد بن عقیل محقق معاصر اندونزیایی علت اعتماد و روایت کردن از او تعصب به باطل میباشد.[۱۲] عبد العزیز غماری یکی از محققین برجسته مراکشی مینویسد که توثیق کردن افرادی مانند حریز و تضعیف کردن اهل بیت مانند امام جعفر صادق جزء کفریات میباشد.[۱۳]
پانویس[ویرایش]
- ↑ ابن حجر، تهذیب، ۲۰۷؛ ذهبی، ۱۰/ .۱۲
- ↑ ابن حجر، تهذیب، ۲۰۷
- ↑ ذهبی، سیر، ۷/ ۸۰؛ ابن حجر، تذهیب، ۲/ ۲۰۸
- ↑ ابن حجر، تذهیب، ۲/ ۲۰۹
- ↑ میزان، ۴۷۵
- ↑ مقدمة فتح، ۳۹۳
- ↑ ابن حبان، ۱/ ۲۶۸؛ ابن حجر، تذهیب، ۲/ ۲۱۰
- ↑ ابن حجر، تذهیب، ۲ /۲۱۰
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ همانجا
- ↑ همانجا؛ ذهبی، سیر، ۷/ ۶۶؛ مزی، ۱۰/ ۱۲۲
- ↑ مزی، ۵/ ۵۷۹
- ↑ ابن عقیل، ۱۱۱
- ↑ غماری، ۵
منابع[ویرایش]
- ابن حبان، المجروحین من المحدیث و الضعفاء و المتروکین، به کوشش محمود إبراهیم زاید، بی تا
- ابن حجر عسقلانی، احمد، مقدمة فتح الباری، دار احیاء التراث العربی، بیروت ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م
- همو، تهذیب التهذیب، دار الفکر للطباعة والنشر والتوزیع، بیروت، ۱۴۰۴ق/۱۹۸۴م؛
- ابن عقیل، محمد، العتب الجمیل، منشورات هیئة البحوث الاسلامی، اندونزی، ۱۳۹۲ق/ ۱۹۷۱م؛
- امینی، احمد، الغدیر، دار الکتاب العربی، بیروت لبنان ۱۳۸۷ق/۱۹۶۷م؛
- خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، به کوشش مصطفی عبد القادر عطا، دار الکتب العلمیة، بیروت ۱۴۲۷ق/ ۱۹۹۷م؛
- ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الإسلام، به کوشش عمر عبد السلام تدمری، دار الکتاب العربی، ۱۴۰۷ق/۱۹۸۷م؛
- همو، میزان الاعتدال فی نقد الرجال، به کوشش علی محمد البجاوی، بیروت، بی تا؛
- زرکلی، خیر الدین، الأعلام، دار العلم للملایین، بیروت ۱۹۸۰م؛
- سمعانی، عبد الکریم، الأنساب، به کوشش عبدالله عمر البارودی، دار الجنان للطباعة والنشر والتوزیع، بیروت ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م؛
- غماری، عبد العزیز، الباحث عن علل الطعن فی الحارث، مطبعة الشرق، بی تا؛
- مزی، جمال الدین، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، که کوشش بشار عواد معروف، مؤسسة الرسالة، بیروت، ۱۴۱۳ق/۱۹۹۲م