حریز بن عثمان حمصی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از حریز بن عثمان رحبی)

حریز بن عثمان حمصی (۱۶۳ ق/۷۷۹ م) از محدثان شامی مشهور و از نواصب است.

زندگی نامه[ویرایش]

نام کامل او حریز بن عثمان بن جبر بن ابی احمر بن اسعد الرحبی المشرقی الحمصی که کنیه مشهور او ابو عثمان است.[۱] او در زمان خلافت عباسی وارد بغداد شده‌است.[۲]

جایگاه او در علم حدیث[ویرایش]

بخاری، ابن ماجه، ابو داوود، و ترمذی از او حدیث نقل کرده‌اند. وی از طرف بسیاری از علماء رجال توثیق شده مانند احمد ابن حنبل،[۳] یحیی بن سعید قطان،[۴] ذهبی،[۵] و ابن حجر عسقلانی.[۶]

شهرت در ناصبی بودن[ویرایش]

ناصبی بودن او بسیار مشهور است. حریز هر روز صبح، و هر شب علی بن ابی‌طالب را ۷۰ بار لعن می‌کرده[۷] و از مسجد بیرون نمی‌رفت مگر آن که علی بن ابی‌طالب را هفتاد بار لعن کرده باشد.[۸] اسماعیل بن عیاش نقل می‌کند: «او با حریز از مصر تا مکه هم سفر بوده و او مدام علی را سب و لعن می‌کرده.[۹]» حریز حتی تعدادی از احادیث در مورد فضیلت علی بن ابی‌طالب را تحریف کرده[نیازمند منبع]، مانند تحریف حدیث منزلت «انت منی بمنزلة هارون من موسی» که به نظر او عبارت صحیح این است: «انت منی بمنزلة قارون من موسی».[۹] کینۀ او نسبت به علی بن ابی طالب به جهت کشتن پدران و قوم او توسط سپاه علی بن ابی‌طالب در جنگ صفین بوده‌است.[۱۰]

نظر دانشمندان معاصر[ویرایش]

تعدادی از دانشمندان معاصر از میان اهل سنت به توثیق حریز بن عثمان اعتراض و انتقاد کرده‌اند. دکتر بشار عواد معروف مصحح کتاب تهذیب الکمال مزی، تاریخ اسلام ذهبی، ذیل شرح حال حریز می‌نویسد که «چه طور می‌شود که ناصبی ثقه باشد؟ و چه طور می‌شود کسی که [نسبت به امام علی (ع)] بغض دارد ثقه باشد؟» و در انتهای بحث می‌نویسد: «احتجاج به احادیث حریز صحیح نیست.»[۱۱] به نظر محمد بن عقیل محقق معاصر اندونزیایی علت اعتماد و روایت کردن از او تعصب به باطل می‌باشد.[۱۲] عبد العزیز غماری یکی از محققین برجسته مراکشی می‌نویسد که توثیق کردن افرادی مانند حریز و تضعیف کردن اهل بیت مانند امام جعفر صادق جزء کفریات می‌باشد.[۱۳]

پانویس[ویرایش]

  1. ابن حجر، تهذیب، ۲۰۷؛ ذهبی، ۱۰/ .۱۲
  2. ابن حجر، تهذیب، ۲۰۷
  3. ذهبی، سیر، ۷/ ۸۰؛ ابن حجر، تذهیب، ۲/ ۲۰۸
  4. ابن حجر، تذهیب، ۲/ ۲۰۹
  5. میزان، ۴۷۵
  6. مقدمة فتح، ۳۹۳
  7. ابن حبان، ۱/ ۲۶۸؛ ابن حجر، تذهیب، ۲/ ۲۱۰
  8. ابن حجر، تذهیب، ۲ /۲۱۰
  9. ۹٫۰ ۹٫۱ همان‌جا
  10. همان‌جا؛ ذهبی، سیر، ۷/ ۶۶؛ مزی، ۱۰/ ۱۲۲
  11. مزی، ۵/ ۵۷۹
  12. ابن عقیل، ۱۱۱
  13. غماری، ۵

منابع[ویرایش]

  • ابن حبان، المجروحین من المحدیث و الضعفاء و المتروکین، به کوشش محمود إبراهیم زاید، بی تا
  • ابن حجر عسقلانی، احمد، مقدمة فتح الباری، دار احیاء التراث العربی، بیروت ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م
  • همو، تهذیب التهذیب، دار الفکر للطباعة والنشر والتوزیع، بیروت، ۱۴۰۴ق/۱۹۸۴م؛
  • ابن عقیل، محمد، العتب الجمیل، منشورات هیئة البحوث الاسلامی، اندونزی، ۱۳۹۲ق/ ۱۹۷۱م؛
  • امینی، احمد، الغدیر، دار الکتاب العربی، بیروت لبنان ۱۳۸۷ق/۱۹۶۷م؛
  • خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، به کوشش مصطفی عبد القادر عطا، دار الکتب العلمیة، بیروت ۱۴۲۷ق/ ۱۹۹۷م؛
  • ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الإسلام، به کوشش عمر عبد السلام تدمری، دار الکتاب العربی، ۱۴۰۷ق/۱۹۸۷م؛
  • همو، میزان الاعتدال فی نقد الرجال، به کوشش علی محمد البجاوی، بیروت، بی تا؛
  • زرکلی، خیر الدین، الأعلام، دار العلم للملایین، بیروت ۱۹۸۰م؛
  • سمعانی، عبد الکریم، الأنساب، به کوشش عبدالله عمر البارودی، دار الجنان للطباعة والنشر والتوزیع، بیروت ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م؛
  • غماری، عبد العزیز، الباحث عن علل الطعن فی الحارث، مطبعة الشرق، بی تا؛
  • مزی، جمال الدین، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، که کوشش بشار عواد معروف، مؤسسة الرسالة، بیروت، ۱۴۱۳ق/۱۹۹۲م

پیوند به بیرون[ویرایش]