حافظه غیرقابل دسترس

حافظه غیر قابل دسترس (به انگلیسی: Unreachable memory) بلاکی از حافظه است که به صورت پویا به یک برنامه اختصاص داده شده است، ولی برنامه اشاره‌گری که بتواند از طریق آن به بلاک دسترسی داشته باشد را در اختیار ندارد (برنامه کاربردی اشاره‌گر را گم کرده است). به شکل مشابه، یک شی غیر قابل دسترس، شیئی است که به شکل پویا اختصاص داده شده اما هیچ ارجاعی برای دسترسی به آن شی وجود ندارد.

مثال

int *x;

x = (int*) malloc(sizeof(int));

x = NULL;

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Unreachable memory». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای en، بازبینی‌شده در ۲۵ ژوئیه ۲۰۱۳.