جستجو در راه ها و روش های تربیت
این مقاله ممکن است بهعنوان مقالهای پیرامون یک شخص حقیقی، تکحیوان، یک سازمان (گروه موسیقی، باشگاه، شرکت و…)، محتوای وب یا رویداد سازمانیافته که به گونهای باورپذیر نشانگر اهمیت موضوع خود نیست، واجد شرایط معیارهای حذف سریع ویکیپدیا باشد. محس م۷ را ببینید.
اگر این مقاله واجد شرایط معیارهای حذف سریع نیست، یا این که قصد دارید اشکالات آن را برطرف کنید، لطفاً این اعلان را بردارید، اما این اعلان را نباید از صفحههایی که خودتان ایجاد کردهاید حذف کنید. اگر خودتان این صفحه را ایجاد کردهاید و با دلیل ارائهشده برای حذف موافق نیستید، میتوانید روی دکمهٔ زیر کلیک کنید و با قرار دادن پیامی توضیح دهید که چرا باور دارید این مقاله نباید حذف شود. همچنین میتوانید به صفحهٔ بحث سر بزنید و ببینید که آیا پاسخی به پیام شما داده شده است یا خیر. دقت کنید که اگر این مقاله بهطور واضحی واجد شرایط حذف سریع باشد، یا توضیحات درج شده در صفحهٔ بحث کافی نباشند، این مقاله هر لحظه ممکن است حذف شود. قابل توجه مدیران: این مقاله در صفحهٔ بحث خود دارای محتوایی است که پیش از حذف باید بررسی شود. لطفاً تا حد امکان از الگویی اختصاصیتر نظیر {{حس-فرد}}، {{حس-حیوان}}، {{حس-باند}}، {{حس-باشگاه}}، {{حس-شرکت}}، {{حس-وب}} یا {{حس-رویداد}} استفاده کنید.خطاب به مدیران: پیش از حذف صفحه، پیوندها، صفحهٔ بحث، تاریخچه (آخرین ویرایش) و سیاههها را بررسی کنید . لطفاً پیش از حذف بررسی کنید که صفحه با هدف استفاده بهعنوان صفحهٔ کاربری نگارنده ایجاد نشده باشد. اگر چنین بود، لطفاً در عوض آن را به جای مناسب منتقل کنید. همچنین دقت کنید که این برچسب گاه بهجای برچسبهای مرتبط با معیارهای محس م۹ (آثار موسیقایی ضبطشده) و م۱۱ نیز استفاده میشود؛ زیرا هر دو معیار مذکور نیز به فقدان اهمیت اشاره دارند. بررسی گوگل نیز میتواند مفید باشد. این صفحه آخرین بار در ۱۹ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۳۹ (UTC) (۳۱ دقیقه پیش) توسط Mihanyar (مشارکتها | سیاههها) ویرایش شده است |
کتاب جستجو در راه ها و روش های تربیت درباره تجربه های مدرسه فرهاد است که توسط توران میرهادی معلم و مدیر مدرسه فرهاد نوشته شده است.
بخش هایی از کتاب[ویرایش]
توران میرهادی درباره تعاون در خانواده و مدرسه می نویسد:
ما در مدرسه فرهاد، ایجاد و پرورش روحیه تعاونی و تقویت آن را هدف قرار داده بودیم؛ می خواستیم سنت مذهبی " هر چه داری با همسایه ات تقسیم کن " بین دانش آموزان، به صورت عملی اجرا شود؛ می خواستیم به کار جمعی در اشکال گوناگون بپردازیم. می خواستیم آنها ایثار را از همان کودکی بیاموزند و از آنچه مال خود می دانستند با رضایت جدا شوند، از آنچه دارند به نفع دیگران استفاده کنند و از این کار لذت ببرند، و روحیه خدمت کردن پیدا کنند.[۱]
در مدرسه فرهاد فعالیت های تعاونی به دو دسته تقسیم می شدند:
تعاون در مدرسه و خانواده و تعاون در خارج از مدرسه، مدارس و سازمان های دیگر.
توران میرهادی درباره تعاون در مدرسه و خانواده می نویسد:
سپردن اداره مدرسه به دانش آموزان، کمک به امور ناهارخوری، اداره کلاسها در مواقع اضطراری (مثل یخبندان و برف و بوران ) توسط شاگردان بزرگتر، کمک به مربیان کودکستان در مواقع ناهار و خواب، اجرای برنامه بازیهای آموزشی در ساعات استراحت بعد از ظهر، به عهده گرفتن نظافت مدرسه، کمک در گلکاری، کارهایی بود که همه دانش آموزان در آن شرکت داشتند. " هر چه داری با دوستت تقسیم کن "، کارهای گروهی داخل کلاس، تدریسهای انفرادی توسط خود دانش آموزان، ایجاد روحیه تعاونی در داخل کلاسها را در زمینه های مختلف تقویت می کرد. در هنگام نوروز، در روز خانواده، و در برنامه تابستانی، دانش آموزان همواره تشویق می شدند که در جهت خانواده و دوستان کار کنند. کارتهای تبریک را به دست خود تهیه می کردند، عیدی نوروز خانواده را که عموما یک تقویم اختصاصی بود، خود می ساختند و در خانه مسئولیت قبول می کردند. روحیه حاکم بر مدرسه، در جهت نوعدوستی و همکاری و خدمت تقویت می شد. فردگرایان خودپسند عموما منزوی می شدند. با برنامه خودسازی و قهرمانی، امکان این را می یافتیم با این دانش آموزان به صحبت بنشینیم، خودخواهی و خودپسندی و خود محوری را با آنها تجزیه و تحلیل کنیم و آنها را به سمت کارهای مفید به حال جمع سوق دهیم.[۲]