جرنی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
Journey
گروه جرنی سال ۲۰۱۳
گروه جرنی سال ۲۰۱۳
اطلاعات پس‌زمینه
نام(های) دیگرGolden Gate Rhythm Section
خاستگاهسان فرانسیسکو، کالیفرنیا، ایالات متحده
ژانرآرنا راک
سافت راک
هارد راک
پراگرسیو راک (سابقا)
jazz-rock (سابقا)
سال‌های فعالیت
  • ۱۹۷۳–۱۹۸۷
  • 1995–present
ناشر(ان)کلمبیا رکوردز
Frontiers Records
Sanctuary Records
Nomota
BMG Rights Management
اعضا
اعضای پیشین
  • Gregg Rolie
  • Ross Valory
  • George Tickner
  • Prairie Prince
  • Aynsley Dunbar
  • Robert Fleischman
  • Steve Perry
  • Steve Smith
  • Randy Jackson
  • Steve Augeri
  • Jeff Scott Soto
  • Narada Michael Walden
وبگاه

جِرنی (به انگلیسی: Journey) یک گروه راک آمریکایی است که در سال ۱۹۷۳ توسط اعضای سابق گروه‌های سانتانا، استیو میلر بند و Frumious Bandersnatch در سانفرانسیسکو تشکیل شد.

جرنی بزرگ‌ترین موفقیت تجاری خود را بین سالهای ۱۹۷۸ و ۱۹۸۷ به دست آورد، زمانی که استیو پری خواننده اصلی بود. آنها مجموعه‌ای از آهنگ‌های موفق را منتشر کردند، از جمله ترانه «Don't Stop Believin سال ۱۹۸۱» که در سال ۲۰۰۹ در میان آهنگ‌هایی که در قرن بیست و یکم منتشر نشده بودند، به پرفروش‌ترین آهنگ در تاریخ iTunes تبدیل شد.[۱][۲] آلبوم «Escape»، هفتمین و موفق‌ترین آلبوم جرنی، به رتبه یک بیلبورد ۲۰۰ رسید که شامل یکی دیگر از محبوب‌ترین تک آهنگ‌های آن‌ها، به نام «Open Arms» بود. آلبوم بعدی در سال ۱۹۸۳، تحت عنوان «Frontiers» که تقریباً به همان اندازه در ایالات متحده موفق بود به رتبه دوم رسید و چندین تک آهنگ موفق را نیز عرضه کرد. این موفقیت‌ها جذابیت گروه را در بریتانیا تا جایی گسترش داد که در جدول آلبوم‌های بریتانیا به رتبه ششم رسیدند.

جرنی در سال ۲۰۰۸

در فرهنگ عامه[ویرایش]

در ۸ مارس ۲۰۱۳، مستندی تحت عنوان Don't Stop Beievin': Everyman's" Journey» منتشر شد. این فیلم به کارگردانی رامونا اس دیاز(Ramona S. Diaz)، شرح وقایع ترتیبی آرنل پیندا و اولین سال حضور او در جرنی است.[۳][۴]

در طول همه‌گیری کووید-۱۹ ترانه «Don't Stop Believin» به عنوان سرودی برای بیمارانی که پس از شکست دادن ویروس از بیمارستان «Presbyterian Queens» واقع در نیویورک و مرکز مراقبت سلامت هنری فورد (Henry Ford Health System)مرخص می‌شدند، استفاده شد.[۵][۶] در ۲۱ آگوست ۲۰۲۱، جرنی این آهنگ را به صورت زنده در کنسرتی در نیویورک اجرا کرد، که قرار بود خروج شهر از این همه‌گیری را جشن بگیرند.[۷][۸]

دیسکوگرافی[ویرایش]

آلبوم‌های استودیویی[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Gold & Platinum Searchable Database". Recording Industry Association of America. Archived from the original on September 24, 2015. Retrieved April 18, 2014.
  2. "The Sony Music Journey Home | The Sony Music Journey Site". Journeyband.com. Archived from the original on July 25, 2009. Retrieved August 3, 2009.
  3. Owens, Andy. "Don't Stop Believin': Everyman's Journey". Everymansjourney.com. Archived from the original on July 16, 2017. Retrieved 2017-07-17.
  4. "Don't Stop Believin': Everyman's Journey (2012)". IMDb. March 8, 2013. Archived from the original on August 1, 2018. Retrieved 2017-07-17.
  5. "Hospital plays Don't Stop Believin when COVID-19 patients are discharged". Good Morning America (به انگلیسی). Archived from the original on April 28, 2020. Retrieved 2020-05-18.
  6. "WATCH: Henry Ford Health plays 'Don't Stop Believin' ' as COVID-19 patients are discharged". WXYZ (به انگلیسی). 2020-04-14. Archived from the original on May 1, 2020. Retrieved 2020-05-18.
  7. Arnold, Chuck (August 21, 2021). "We Love NYC concert: Music history before Central Park was washed out". New York Post. Archived from the original on August 22, 2021. Retrieved August 22, 2021.
  8. Sisario, Ben (August 21, 2021). "Central Park Concert Draws Thousands to Cheer New York's Comeback". The New York Times. Archived from the original on August 21, 2021. Retrieved August 22, 2021.