تیوکتن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ساختار کلی تیوکتن‌ها

تیوکتن‌ها، ترکیبات آلی گوگرد با فرمول کلی R2C=C=S اند که آنالوگ کتن می‌باشند. در این فرمول، R یک آلکیل یا آریل است. تیوکتن (اتن-تیون) نام ترکیب CH2=C=S نیز می باشد که خود ساده‌ترین کتون است.

تیوکتن‌ها ترکیباتی واکنش پذیر و فعالند و تمایل به پلیمر شدن دارند. برخی تیوکتن‌ها به عنوان محصولی ناپایدار در اثر آذرکافت ۱ و ۲ و ۳ -تیادیازول تولید می‌شوند.[۱]

بیس (تری-فلوئورومتیل) تیوکتن ((CF3)2C=C=S) یک نمونهٔ کمیاب از تیوکتن‌های پایدار است.[۲] همچنین کربن سابسولفید (S=C=C=C=S) یک نمونهٔ دیگر از تیوکتن‌های پایدار است.

منابع[ویرایش]

  1. Otto-Albrecht Neuman (Editor). Rompps Encyclopedia of Chemistry, Frank'sche Publishing House, Stuttgart, 1983, 8. Edition, p. 4242, ISBN 3-440-04513-7.
  2. Raasch, Maynard S. (1970). "Bis(trifluoromethyl)thioketene. I. Synthesis and cycloaddition reactions". J. Org. Chem. 35: 3470–3483. doi:10.1021/jo00835a064.