توافق دفاعی پنج قدرت

توافق دفاعی پنج قدرت
	کشورهای عضو در نقشه با رنگ سبز تیره مشخص شده‌اند.
تأسیس	۱۶ آوریل ۱۹۷۱؛ ۵۳ سال پیش
گونه	اتحاد نظامی
ستاد	فرودگاه آرام‌ای‌اف باتروورث; پایگاه هوایی سمبونگ
اعضا	استرالیا; مالزی; نیوزیلند; سنگاپور; بریتانیا;

توافق دفاعی پنج قدرت^[۱] (انگلیسی: Five Power Defence Arrangements، مخفف: FPDA، ترجمه تحت‌اللفظی: تدارکات دفاعی پنج قدرت) که «توافق‌های دفاعی پنج قدرت»^[۲] هم گفته‌شده، یک مجموعه روابط دو جانبه دفاعی است که توسط یک سری توافق نامه چند جانبه بین کشورهای استرالیا، مالزی، نیوزیلند، سنگاپور و بریتانیا ایجاد گردید، همه این کشورها عضو قلمروی مشترک‌المنافع می‌باشند و در دورانی به امپراتوری بریتانیا تعلق داشتند.

این توافق نامه که در سال ۱۹۷۱ به امضاء کشورهای فوق رسید، پنج قدرت را دربرگرفته است که در صورت تهدید یا حمله نظامی به هر کدام از کشورها عضو، «بی‌درنگ» با یکدیگر رایزنی می‌کنند تا تصمیم بگیرند در پاسخ به آن، چه اقداماتی به صورت مشترک یا جداگانه انجام دهند.^[۳]^[۴]

در این توافق نامه هیچ تعهدی برای مشارکت کشورهای عضو در مداخله نظامی احتمالی، ذکر نگردیده است و تنها در مورد رایزنی بین کشورهای عضو می‌باشد. توافق دفاعی پنج قدرت هیچ اشاره ای به منطقه انحصاری اقتصادی (مخفف انگلیسی: EEZ) نکرده‌است و موارد حقوقی در این موارد که مرتبط با منطقه انحصاری اقتصادی کشورها می‌باشد فقط به آن کشور ربط دارد و ممکن است برای حل آن معضل از کشورهای غیرعضو این گروه کمک بگیرد.^[۵]

منابع[ویرایش]

↑ استراتژی امنیت ملی، دفاع و امنیت استراتژیک انگلستان (PDF). شورای راهبردی روابط خارجی جمهوری اسلامی ایران. پاییز ۱۳۹۵. ص. ۱۲۰ (در خود کتاب). دریافت‌شده در ۵ مارس ۲۰۲۴.
↑ «آغاز مانور نظامی پنج کشور عضو توافق های دفاعی». بخش فارسی صدای آمریکا. ۲۰۰۴-۰۹-۱۰. دریافت‌شده در ۵ مارس ۲۰۲۴.
↑ "The 'Durian Pact' Does It Again". The Diplomat. 1 December 2020. Retrieved 10 April 2020.
↑ "The Five Power Defence Arrangements: A Contemporary Assessment". Pointer, Journal of the Singapore Armed Forces. 5 January 2017. Retrieved 18 October 2021.
↑ "Malaysia: Military Alliances:Written question - 2257". Parliament of the United Kingdom. 11 June 2015. Retrieved 19 June 2015.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Five Power Defence Arrangements». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۸ فوریه ۲۰۲۴.

[1] استراتژی امنیت ملی، دفاع و امنیت استراتژیک انگلستان (PDF). شورای راهبردی روابط خارجی جمهوری اسلامی ایران. پاییز ۱۳۹۵. ص. ۱۲۰ (در خود کتاب). دریافت‌شده در ۵ مارس ۲۰۲۴.

[2] «آغاز مانور نظامی پنج کشور عضو توافق های دفاعی». بخش فارسی صدای آمریکا. ۲۰۰۴-۰۹-۱۰. دریافت‌شده در ۵ مارس ۲۰۲۴.

[3] "The 'Durian Pact' Does It Again". The Diplomat. 1 December 2020. Retrieved 10 April 2020.

[4] "The Five Power Defence Arrangements: A Contemporary Assessment". Pointer, Journal of the Singapore Armed Forces. 5 January 2017. Retrieved 18 October 2021.

[5] "Malaysia: Military Alliances:Written question - 2257". Parliament of the United Kingdom. 11 June 2015. Retrieved 19 June 2015.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]