تعمیرپذیری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ایجاد محصولات تعمیرپذیر و کاهش قیمت برای محصولات پایدار به‌طور گسترده توسط پاسخ‌دهندگان اروپایی، آمریکایی و چینی در نظرسنجی حوزه بانک سرمایه‌گذاری اروپا ۲۱–۲۰۲۰ پشتیبانی می‌شود.

تعمیرپذیری یا قابلیت تعمیر (به انگلیسی: Repairability) معیاری از درجه و آسانی تعمیر و نگهداری محصول است که معمولاً توسط مصرف‌کنندگان نهایی انجام می‌شود. محصولات تعمیرپذیر در برابر فرسودگی یا محصولات طراحی‌شده با کهنگی برنامه‌ریزی‌شده قرار می‌گیرند.

برخی از سازمان‌ها و شرکت‌های خصوصی که عمدتاً به حق تعمیر وابسته هستند، امتیاز تعمیرپذیری را به محصولات اختصاص می‌دهند تا به مشتریان اطلاع دهند که محصول چقدر راحت تعمیرپذیر است.

منابع[ویرایش]