تعبیر (منطق ریاضی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تعبیر برای منطق گزاره‌ها تابعی مانند I از مجموعه پروپ به توی مجموعه ۱ و ۰ است که در شرایط ذیل صدق کند.

اگر و فقط اگر I(A)=۱ و I(B)=۱
اگر و فقط اگر I(A)=۰ و I(B)=۰
اگر و فقط اگر I(A)=۱ و I(B)=۰
اگر و فقط اگر I(A)=0

برای گزاره‌ای مانند A و تعبیر I اگر I(A)=۱ باشد گوییم گزاره با این تعبیر راست است یا I یک مدل A است. یعنی .

منابع[ویرایش]

  • محمد اردشیر (۱۳۸۳منطق ریاضی، انتشارات هرمس، ص. ۲۷، شابک ۹۶۴-۳۶۳-۲۲۹-۶