تاریخچه روز کوروش بزرگ

در سال ۲۰۰۵ (۱۳۸۴) «کمیته بین‌المللی نجات پاسارگاد» (که در سال ۲۰۰۷ به نام «بنیاد میراث پاسارگاد» به ثبت رسمی در آمریکا رسید) برای جلوگیری از آبگیری سد سیوند، و نجات آرامگاه کوروش بزرگ از خطر رطوبت زدگی و ویرانی تشکیل شده بود برای برانگیختن توجه مردمان به اهمیت کوروش بزرگ، روز ۲۹ اکتبر را، که همزمان با روز صدور منشور اوست، به نام «روز کورش بزرگ» اعلام کرد. خوشبختانه این اقدام به سرعت مورد استقبال رسانه‌ها و مردمان در داخل و خارج ایران قرار گرفت.

در واقع نام گذاری روز کوروش بزرگ علاوه بر جلوگیری از خطری که پاسارگاد را تهدید می‌کرد، موجب آگاهی مردمان بیشتری نسبت به دهش آغازین کورش در بقای تمدن مشترک انسان‌ها شد.

اهمیت نام گذاری روز کورش بزرگ در این است که بدون کمترین پشتوانهٔ دولتی، یا مذهبی از سوی یک سازمان فرهنگیِ مردم نهاد و ده‌ها شخصیت مهم فرهنگی، و اجتماعی، و به ویژه رسانه‌های ایراندوست دیداری و شنیداری خارج کشور و هزاران هزار زن و مرد ایرانی و غیر ایرانی مورد تأیید قرار گرفته‌است.

اکنون همزمان با روز کوروش بزرگ، مردمان زیادی در ایران و خارج ایران روز هفتم آبان، ۲۹ اکتبر نام و یاد مردی را گرامی می‌دارند که که ۲۵ قرن پیش از نگارش اعلامیه جهانی حقوق بشر، و در زمانه ای که جهان در آتش خشونت و عقب ماندگی می‌سوخت، آن گونه که در منشور او آمده: «آشتی‌خواهانه به بابل اندر شد، سربازان بسیار او دوستانه در بابل گام برداشتند، و او نگذاشت کسی در تمامی سرزمین‌های سومر و اکد ترسانده شود. او مردمان ستمدیده را از درماندگی رهانید، آوارگان را به خانه‌های خود بازگرداند، بردگان را از بیگاری نجات داد، و فرمان داد که هر کسی برای انتخاب مذهب و محل سکونت خود آزاد باشد…»