برنامه‌نویسی عامل گرا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

برنامه‌نویسی عملگرا (به انگلیسی: Agent-oriented programming) یک پارادایم برنامه‌نویسی است که در آن ساخت برنامه مبتنی بر مفهوم عامل نرم‌افزاری است.

این نوع برنامه‌نویسی در مقایسه با برنامه‌نویسی شیءگرا که از اشیاء (ارائه روش با پارامترهای متغیر) در هسته خود استفاده می‌کند، دارای عامل نرم‌افزاری خارجی در هسته اصلیش هست که با رابط و قابلیت‌های پیام رسانی کار خود را انجام می‌دهد.

این نوع معماری را می‌توان به عنوان نوعی انتزاعی از اشیاء اطلاق کرد و طریقه کار آن به این صورت است که پیام‌های رد و بدل شده با دریافت عامل نرم‌افزاری تفسیر شده و به روش خاص خود به کلاس ارسال می‌شوند.

فریم ورک ها و چهارچوب ها[ویرایش]

فریم ورک ها و چهارچوب های زیادی در برنامه نویسی عامل گرا وجود دارد در پایین نمونه های ساده ای از انها را در زبان های گونان برنامه نویسی پرداختیم.

JADE[ویرایش]

یکی از چارچوب نرم‌افزاری یا فریم ورک های برنامه نویسی عامل گرا در جاوا Jade نام دارد

نمونه ای ساده از این فریم ورک :

package helloworld;
import jade.core.Agent;

public class Hello extends Agent {
	
	protected void setup() { 
		System.out.println("Hello World. ");
		System.out.println("My name is "+ getLocalName()); 
	}
	
	public Hello() {
		System.out.println("Constructor called");
	}

}

منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Agent-oriented programming». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۷ آوریل ۲۰۲۴.