بحرانی بودن (حالت)
بحرانی بودن حالتی در عملکرد راکتور هسته‌ای است که واکنش زنجیره‌ای هسته‌ای خودپایدار است - به عبارت دیگر زمانی که واکنش‌پذیری صفر است. در حالت های فوق بحرانی، واکنش پذیری بزرگتر از صفر است. [۱]
کاربردها[ویرایش]
در حالت بحرانی بودن سوخت هسته ای واکنش زنجیره ای شکافت را بطور مداوم حفظ می کند که در واقع شرایط عادی عملکرد نیروگاه هسته‌ای است. یک راکتور زمانی به حالت بحرانی بودن می رسد (و گفته می شود که بحرانی است) زمانی که هر شکافت تعداد کافی نوترون برای حفظ سری واکنش‌های هسته‌ای مداوم را آزاد می کند. [۲]
آژانس بین المللی انرژی اتمی زمانی که راکتوری برای اولین با به حالت بحرانی بودن می‌رسد را به عنوان تاریخ اولین تاریخ بحرانی بودن تعریف می کند. [۳] این نقطه عطف مهمی در ساخت و راه اندازی یک نیروگاه هسته ای است.
همچنین ببینید[ویرایش]
- حادثه بحرانی
- جرم بحرانی
- انتقاد سریع
منابع[ویرایش]
- ↑ "Criticality" (PDF). IAEA Safety Glossary. International Atomic Energy Agency. 2007. p. 46. Retrieved 17 February 2014.
- ↑ "Criticality". Glossary. US Nuclear Regulatory Commission. 11 December 2013. Retrieved 17 February 2014.
- ↑ "First Criticality Date". Glossary. International Atomic Energy Agency. Retrieved 17 February 2014.