بازجوانه‌زن

بازجوانه‌زن‌ها (به انگلیسی: Resprouter) گونه‌های گیاهی هستند که با فعال شدن جوانه‌های رویشی نهفته برای تولید رشد دوباره توانایی زنده ماندن در آتش را دارند.^[۱]

گیاهان ممکن است از یک بانک جوانه رشد کنند که می‌تواند در مکان‌های مختلف، از جمله در تنه یا شاخه‌های اصلی (پاجوش‌های گره‌پوستی) یا در ساختارهای زیرزمینی مانند غده‌ها، پیازها و دیگر ساختارها قرار گیرد.^[۲]

بازجوانه‌زن‍ها ویژهٔ چشم‌انداز چاپارال، خوش‌بوته‌زار، کوونگان، ساوانا و دیگر چشم‌اندازهایی که آتش‌سوزی‌های دوره‌ای را تجربه می‌کنند، هستند.

منابع[ویرایش]

↑ Knox, Kirsten J. E. , Morrison, David A. (2005). "Effects of inter-fire intervals on the reproductive output of resprouters and obligate seeders in the Proteaceae". Austral Ecology. 3 (2): 407–413. doi:10.1111/j.1442-9993.2005.01482.x.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
↑ Pausas, Juli G.; Lamont, Byron B.; Paula, Susana; Appezzato-da-Glória, Beatriz; Fidelis, Alessandra (March 2018). "Unearthing belowground bud banks in fire-prone ecosystems". New Phytologist. 217 (4): 1435–1448. doi:10.1111/nph.14982. PMID 29334401.

[Knox-1] Knox, Kirsten J. E. , Morrison, David A. (2005). "Effects of inter-fire intervals on the reproductive output of resprouters and obligate seeders in the Proteaceae". Austral Ecology. 3 (2): 407–413. doi:10.1111/j.1442-9993.2005.01482.x.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)

[2] Pausas, Juli G.; Lamont, Byron B.; Paula, Susana; Appezzato-da-Glória, Beatriz; Fidelis, Alessandra (March 2018). "Unearthing belowground bud banks in fire-prone ecosystems". New Phytologist. 217 (4): 1435–1448. doi:10.1111/nph.14982. PMID 29334401.

[۱]

[۲]