پرش به محتوا

بابا فولاد حلوایی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بابا فولاد حلوایی پسر استاد شجاع (متوفی ۹۵۹ ه‍.ق) یکی از عرفای صوفیه است که عده‌ای معتقدند تختگاه او در این زمین بوده‌است[۱] و به این جهت ابتدا به منطقه کوچکی که آرامگاه بابافولاد بود «تختگاه بابا فولاد» گفته می‌شد و از نیمه دوم قرن یازدهم هجری نام «تخت فولاد» به جای مزار بابا رکن‌الدین شایع شد و رواج یافت. او ظاهراً از جوانمردان روزگار خویش بوده و عوام تخت فولاد وی را از اولیا می‌شناسند و از او کرامت‌ها حکایت می‌کنند. سنگ گور وی هم‌اکنون در صحن مرکز تلفن تخت فولاد موجود است.[۲]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. «بابایی که تخت فولادش مانده‌است». isna. دریافت‌شده در ۱۱ ژوئن ۲۰۲۰.
  2. ««تاریخچه تخت فولاد»». ۲۳ بهمن ۱۳۹۷.. بایگانی‌شده از اصلی در 11 ژوئن 2020. دریافت‌شده در 11 ژوئن 2020. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)

پیوند به بیرون

[ویرایش]