اینتراکسس
ظاهر
اینتراکسس (انگلیسی: InterAccess) مرکزی هنرمندگردان برای تولید رسانههای الکترونیکی در تورنتو است. مرکز هنر معاصر کانادا، تأسیس اینتراکسس را به عنوان پدیدهای کلیدی در تاریخ هنر الکترونیک کانادا و همچنین در تاریخ پیشرفت در هنر، علم، فناوری و فرهنگ بینالمللی قرار میدهد.
منابع
[ویرایش]- بول، هنک. "هنر رادیویی در یک گالری؟" TDR Vol. 37، شماره 1 (بهار 1372): 161-166.
- دیک، ترنس. "کنترل کننده: هنرمندان کد بازی را می شکنند." گذرگاه های مرزی 25 شماره 2 (خرداد 1385): 113-14.
- داولر، کوین. "زیبایی شناسی بینابینی و سیاست ویدئو در شورای کانادا." ماشین آینه: ویدئو و هویت. Janine Marchessault ، ed. تورنتو: YYZ Books، 1995. 35-50.شابک ۰−۹۲۰۳۹۷−۱۳−۱شابک 0-920397-13-1
- هرست، بث. جعبه پاندورا. PAJ: A Journal of Performance and Art Vol. 24، شماره 1، مراحل هوشمند: هنر و اجرا دیجیتال (ژانویه 2002): 122-126.
- هاف، رابرت "فراتر از گالری (هنر پست الکترونیکی)." این مجله جلد. 27، Iss. 4 (نوامبر 1993): 15.
- مان، جف. "شبکه هنرمندان ماتریکس: یک جامعه الکترونیکی." لئوناردو جلد. 24، شماره 2، اتصال: هنر و ارتباطات از راه دور تعاملی (1991): 230-231.
- شلینگ، مارک. " این جا باید باشد: ورا فرنکل، دیوید راکبی، نل تنهاف و نورمن وایت." para-para- 022: مجله چتر نجات شماره 122 (فروردین 1385)، 7-8.
- شاو، نانسی «دموکراسی فرهنگی و تفاوت نهادینه شده: رسانه، رسانه مترو». ماشین آینه: ویدئو و هویت. Janine Marchessault ، ed. تورنتو: YYZ Books، 1995. 26-34.شابک ۰−۹۲۰۳۹۷−۱۳−۱شابک 0-920397-13-1
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «InterAccess». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۴ اوت ۲۰۲۴.