ان‌جی‌سی ۱۴۳۶

ان‌جی‌سی ۱۴۳۶
ان‌جی‌سی ۱۴۳۶ / ان‌جی‌سی ۱۴۳۷ از دیدگاه (تلسکوپ فضایی هابل)
اطلاعات رصدی (مبدأ مبدا)
صورت فلکی	جوی
بُعد	03h 43m 37.08s
مِیل	‏ 10.90″ 51′ ‎−35°
انتقال به سرخ	0.004627
سرعت شعاعی	1387 ± ۸ متر بر ثانیه
فاصله	58 Mسال نوری
قدر ظاهری (V)	11.7
قدر ظاهری (B)	12.5
ویژگی‌ها
گونه	SBab
اندازه ظاهری (V)	3.1 x 2.0
نام‌های دیگر
کاتالوگ عمومی جدید 1437, PGC 13687, MCG -۶-۹-۲۵, رصدخانه جنوبی اروپا 358-58, FCC 290

ان‌جی‌سی ۱۴۳۶ (انگلیسی: NGC 1436). (که همچنین به نام NGC 1437 خوانده می‌شود) یک کهکشان مارپیچی میله‌ای است که تقریباً ۵۸ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد و در صورت فلکی جوی قرار دارد. این کهکشان عضوی از خوشه ستاره‌ای فورناکس است.

پیشینهٔ رصدی

این کهکشان دو بار در کاتالوگ عمومی جدید، ابتدا به عنوان (NGC 1436) و پس از آن به عنوان (NGC 1437) وارد شده‌است. جان هرشل در ۹ ژانویه ۱۸۳۶ آن را کشف کرد که آن را «بسیار درخشان و ظاهراً یک خوشه کروی» توصیف کرد. بعداً نام ان‌جی‌سی ۱۴۳۶ را دریافت کرد. همچنین توسط اخترشناس اسکاتلندی جیمز دانلوپ با بازتابنده ۹ اینچی خود در پاراماتا مشاهده شد، که آن را به عنوان «یک سحابی گرد کم نور بسیار بزرگ، با قطر حدود ۳٫۵ اینچ، با تراکم جزئی تدریجی به مرکز، در حاشیه بسیار کم رنگ» توصیف کرد. جان هرشل دوباره این شی را در ۲۸ نوامبر ۱۸۳۷ مشاهده کرد، با این تصور که کهکشانی دیگر است موقعیت دقیق آن را اندازه‌گیری کرد. به همین دلیل بعداً نام دوم را در فهرست عمومی جدید: (NGC 1437) وارد کرد.

تا همین اواخر این کهکشان اغلب NGC 1437 نامیده می‌شد، اما در منابع اخیر بیشتر و بیشتر به آن ان‌جی‌سی ۱۴۳۶ می‌گویند.

جستارهای وابسته

• کهکشان

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «NGC 1436». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۵ مارس ۲۰۲۴.