انقلاب شرق سوماترا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

انقلاب شرق سوماترا (انگلیسی: East Sumatra revolution) که به عنوان انقلاب اجتماعی سوماترا نیز شناخته می‌شود، در تاریخ ۳ مارس ۱۹۴۶ در اندونزی شروع شد. در ۲۵ ایالت بومی، بسیاری از سلطان‌ها سرنگون شدند و اعضای خانواده‌های اشرافی توسط گروه‌های مسلح شبه نظامی ملی‌گرا یا (pergerakan) کشته شدند.[۱] این وضعیت انقلابی برای شبه نظامیان ملی‌گرا به ویژه برای حزب کمونیست اندونزی (PKI) امکانی را فراهم کرد که با آن سواحل شرقی سوماترا نیز از قید استعمار آزاد شود و به انقلاب ملی اندونزی بپیوندد.[۲] اعتقاد بر این بود که شرکت کنندگان در انقلاب توسط رهبران تحریک می‌شدند تا اشراف را بکشند.

اهداف[ویرایش]

این گروه‌ها سه هدف اصلی داشتند:

  • یکی از بین بردن سلاطین و اشراف (که به عنوان متحدان هلند شناخته می‌شدند)،
  • دیگر اینکه ثروت آنها را برای تأمین مالی کمپین استقلال اندونزی مصادره کنند.
  • و نهایتاً ساختار اجتماعی فئودالی منطقه را از بین ببرند.[۳]

با این انقلاب سوماترای تیمور (NST یا دولت مرکزی سوماترا) تشکیل شد ولی بعدها به بخشی از جمهوری اندونزی ملحق شد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Said, H. Mohammed (1973). What was the Social Revolution of 1946" in East Sumatra?. Cornell University: Indonesia Southeast Asia Program Publications. pp. 145–186.
  2. Kahin, George McTurnan (2003). Nationalism and Revolution in Indonesia. New York: Cornell Southeast Asia Program University Publications. p. 180.
  3. Reid, Anthony (2005). An Indonesian Frontier: Acehnese and Other Histories of Sumatra. Singapore: Singapore University Press. p. 328.