انجل اولسن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
انجل السن
السن در ۲۰۲۰
السن در ۲۰۲۰
اطلاعات پس‌زمینه
زاده۲۲ ژانویهٔ ۱۹۸۷ ‏(۳۷ سال)
سنت لوئیس، میزوری
خاستگاهشیکاگو، ایلینوی، ایالات متحده
ژانر
پیشه(ها)
  • خواننده-مؤلف
  • نوازنده
  • تهیه‌کننده موسیقی
ساز(ها)
سال‌های فعالیت۲۰۰۹–اکنون
ناشر(ان)
همکاری‌های مرتبط
وبگاه

انجل اولسن (انگلیسی: Angel Olsen؛ زادهٔ ۲۲ ژانویهٔ ۱۹۸۷) خواننده، گیتارنواز، ترانه‌نویس و خواننده-ترانه‌پرداز اهل ایالات متحده آمریکا است. وی از سال ۲۰۰۹ میلادی تاکنون مشغول فعالیت بوده‌است.

ترانه‌شناسی[ویرایش]

آلبوم‌های استودیویی

  • Half Way Home (2012)
  • Burn Your Fire for No Witness (2014)
  • My Woman (2016)
  • All Mirrors (2019)
  • Whole New Mess (2020)
  • Big Time (2022)

نامزدی و جوایز[ویرایش]

سال مراسم بخش نامزدشده نتایج Ref.
۲۰۱۴ Libera Awards هنرمند موفق سال Burn Your Fire for No Witness برنده [۶]
۲۰۱۶ دیلی کالیفورنین بهترین آهنگ غیر بیلبوردی “Shut Up Kiss Me” نامزدشده [۷]
۲۰۱۷ Libera Awards آلبوم سال My Woman برنده [۸]
بهترین اجرای زنده Herself نامزدشده [۹]
ویدئوی سال “Shut Up Kiss Me” نامزدشده [۹]
ویدیوی سال (براساس نظرسنجی) نامزدشده [۹]
AIM Awards پدیده مستقل سال Herself نامزدشده [۱۰]
۲۰۲۰ Libera Awards بهترین آلبوم سال All Mirrors نامزدشده [۱۱]
بهترین آلبوم آلترنتیو راک سال نامزدشده [۱۱]
۲۰۲۱ بهترین آلبوم فولک سال Whole New Mess نامزدشده [۱۲]
۲۰۲۲ ویدئوی سال "Like I Used To" (با همراهی شارون ون اتن) در انتظار [۱۳]

منابع[ویرایش]

  1. Richardson, Mark (September 25, 2019). "'All Mirrors' by Angel Olsen Review: A Surprising Turn". The Wall Street Journal. Retrieved October 5, 2019.
  2. Terich, Jeff (September 30, 2019). "Album of the Week: Angel Olsen – All Mirrors". Treble. Retrieved October 5, 2019.
  3. Thomas, Fred. "Angel Olsen biography". AllMusic. Retrieved January 18, 2017.
  4. Donelson, Marcy. "My Woman – Angel Olsen". AllMusic. Retrieved September 16, 2016.
  5. Todd, Bella (August 29, 2016). "Angel Olsen: indie's dark star tackles 'the complicated mess of being a woman'". The Guardian. Retrieved January 19, 2017.
  6. Smith, Clyde F. (June 20, 2014). "Full List of 2014 A2IM Libera Award Winners". Hypebot. Retrieved July 7, 2021.
  7. Staff, Daily Cal Arts (December 30, 2016). "Daily Californian Arts Awards: Music 2016". The Daily Californian. Archived from the original on 20 اكتبر 2020. Retrieved September 24, 2021. {{cite news}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  8. "2017 Winners". libera awards. Archived from the original on 22 January 2022. Retrieved July 7, 2021.
  9. ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ Houghton, Bruce (April 24, 2017). "Nominees A2IM'S Indie Music Libera Awards". Hypebot. Retrieved July 7, 2021.
  10. Paine, Andre (8 August 2017). "2017 AIM Awards nominations revealed". Music Week. Retrieved 27 October 2021.
  11. ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ Brandle, Lars (April 4, 2020). "Chance the Rapper, FKA Twigs, Courtney Barnett & More Shortlisted For 2020 A2IM Libera Awards". Billboard. Retrieved July 7, 2021.
  12. "2021 Libera Award nominees announced". Guitar Girl Magazine. March 23, 2021. Retrieved July 7, 2021.
  13. Aswad, Jem (March 23, 2022). "Japanese Breakfast, Jason Isbell, Arlo Parks Lead Indie-Music Collective A2IM's 2022 Libera Awards Nominees". Variety. Retrieved March 25, 2022.

پیوند به بیرون[ویرایش]