امپرسیونیسم (ادبیات)
امپرسیونیسم (به انگلیسی: Impressionism) در ادبیات، متأثر از جنبش هنری امپرسیونیسم اروپایی است، بسیاری از نویسندگان آن، سبکی را اتخاذ کردند که بر تداعی‌ها متکی بود. تاختیگرهای هلندی به صراحت سعی کردند امپرسیونیسم را در نثر، اشعار و دیگر آثار ادبی خود بگنجانند. بسیاری از آنچه که ادبیات «امپرسیونیستی» نامیده می‌شود، در چندین دسته دیگر، به ویژه نمادگرایی، قرار می‌گیرد، که شارحان اصلی آن بودلر، مالارمه، رمبو، ورلن و لافورگ، و نهضت ایماژیسم هستند. امپرسیونیسم ادبی بر درک یک شخصیت خاص از رویدادها تمرکز دارد. لبه‌های واقعیت با انتخاب دیدگاه‌هایی که خارج از هنجار قرار دارند، محو می‌شوند.[۱][۲][۳]
می‌توان ادبیات امپرسیونیستی را این‌گونه تعریف کرد که نویسنده به‌جای تلاش برای تفسیر، داستان/توجه خود را بر زندگی ذهنی شخصیت مانند تأثیرات، احساسات، هیجانات و عواطف شخصیت متمرکز می‌کند. نویسندگانی مانند ویرجینیا وولف (خانم دالووی) و جوزف کنراد (دل تاریکی و مرداب) از مهم‌ترین خالقان این سبک هستند. گفته می‌شود این رمان‌ها بهترین نمونه‌های ژانری هستند که به‌راحتی قابل درک نیست.[۴]
امپرسیونیسم ادبی برای توصیف یک اثر ادبی به‌کار می‌رود که مشخصه آن انتخاب جزئیات برای انتقال تأثیرات حسی به‌جامانده از یک حادثه یا صحنه است. این سبک نوشتن زمانی اتفاق می‌افتد که شخصیت‌ها، صحنه‌ها یا کنش‌ها از دیدگاه ذهنی واقعیت به تصویر کشیده شوند.[۳]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Baldick, Chris (2015). "Impressionism". The Oxford Dictionary of Literary Terms (Online Version) (4th ed.). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-178323-4.
- ↑ Greene, Roland; et al., eds. (2012). "Impressionism". The Princeton Encyclopedia of Poetry and Poetics (4th rev. ed.). Princeton, NJ: Princeton University Press. ISBN 978-0-691-15491-6.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ All about English Literature, What is the meaning of the literary term Impressionism
- ↑ Fried, Michael (2018). What was Literary Impressionism?. Harvard University Press. ISBN 978-0-674-98079-2.
| بنیانگذاران |  | |
|---|---|---|
| حامیان | ||
| فروشندگان آثار هنری | ||
| هنرمندان دریافتگر آمریکایی | ||
| دیگر هنرمندان | ||
| سایر حوزه‌ها | ||
| جستارهای وابسته | ||