النور سی. پرسلی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
النور سی. پرسلی
پرسلی در ۱۹۶۴
زادهٔ۱۹۱۸
دو وست، کارولینای جنوبی، ایالات متحده
درگذشت (۸۴ سال)
راکویل، مریلند، ایالات متحده
ملیتآمریکایی
پیشهریاضی‌دان، مهندس هوانوردی
شناخته‌شده برایبرنامه راکت‌های ژرفاسنج، مرکز پرواز فضایی گادرد

النور کراکت پرسلی (انگلیسی: Eleanor Crockett Pressly؛ ۱۹۱۸ – ۱۰ مهٔ ۲۰۰۳) ریاضی‌دان و مهندس هوانوردی اهل ایالات متحده آمریکا است که در برنامهٔ راکت‌های ژرفاسنج در مرکز پرواز فضایی گادرد متعلق به ناسا فعالیت می‌کرد. او سابقهٔ سال‌ها کار در ناسا و برنامه‌های راکتی مختلف را داشت و در توسعهٔ چندین مدل از راکت‌های آئروبی نقش داشت.

پرسلی جایزهٔ زن فدرال را در سال ۱۹۶۳، و جایزهٔ مری میلدرد سالیوان را در سال ۱۹۸۱ دریافت کرد.

اوایل زندگی[ویرایش]

النور کراکت پرسلی در دو وست، کارولینای جنوبی[۱] به‌عنوان تنها فرزند ساموئل اگنیو پرسلی[الف] و جورجیا کراکت پرسلی[ب] زاده شد.[۲][۳] او مدرک لیسانس خود را در سال ۱۹۳۸ از کالج ارسکین، و مدرک کارشناسی ارشد ریاضیات خود را در سال ۱۹۴۳ از دانشگاه دوک اخذ کرد.[۴][۵]

Seven women standing in a row with the President, in the Oval Office, in 1963.
رئیس‌جمهور جان اف. کندی در دیدار با برندگان جایزه زن فدرال در سال ۱۹۶۳. از چپ به راست: کیتی لوخهایم، بسی مارگولین، النور ال. ماکل، ورنا سی. موهاگن، رئیس‌جمهور کندی، بلانش دبلیو. نویز، النور سی. پرسلی، کاترین ماتر. عکس گرفته‌شده توسط سیسل دبلیو استاتون.
النور پرسلی، ایولین ام. اندرسون و نانسی رومن، در یک مراسم اهدای جوایز در سال ۱۹۶۴

فعالیت حرفه‌ای[ویرایش]

پرسلی در طول جنگ جهانی دوم به تدریس ریاضیات به دانشجویان سپاه هوایی در کالج وینتروپ پرداخت[۵] و در آزمایشگاه تحقیقات رادیویی در دانشگاه هاروارد مشغول به کار شد. پس از جنگ، او به یک ریاضی‌دان و مهندس تحقیقات هوانوردی در آزمایشگاه تحقیقات نیروی دریایی ایالات متحده[۶] و عضوی از انجمن راکت آمریکا تبدیل شد.[۴] او همچنین بر پرتاب موشک‌ها در وایت سندز[۷][۸] و فورت چرچیل در منیتوبا نظارت داشت.[۶] او در سال ۱۹۵۷ در مصاحبه‌ای گفت: «مهم نیست چند بار اتفاق بیافتد، من هرگز نمی‌توانم بر هیجان پرتاب موشک غلبه کنم.»[۱]

پرسلی بلافاصله پس از افتتاح مرکز پروازهای فضایی گادرد در سال ۱۹۵۸ به این مرکز منتقل شد و در این مرکز به ریاست بخش وسایل نقلیه در قسمت ادغام فضاپیماها و موشک‌های ژرفاسنج درآمد و مسئول کاوشگرهای پرتاب‌شده به مزوسفر نیز بود.[۹] او آئروبی جونیور را توسعه داد، در توسعهٔ آئروبی-های ۱۵۰[پ] نقش داشت، و بر طراحی آئروبی‌های ۱۵۰ آ نیز نظارت داشت؛ این موشک‌ها، همهٔ موشک‌هایی بودند که در طول سال بین‌المللی ژئوفیزیک (۱۹۵۷–۱۹۵۸) مورد استفاده قرار گرفتند.[۱۰] جیمز ای. وب، در گفتگویی که در سال ۱۹۶۲ با فدراسیون عمومی باشگاه‌های زنان داشت، از پرسلی به عنوان یکی از زنانی که در «موقعیتی مهم» در ناسا بودند، نام برد.[۱۱]

پرسلی در سال ۱۹۶۳ یکی از شش دریافت‌کنندهٔ جایزه زن فدرال بود که به کارمندان حرفه‌ای فدرالی اهدا می‌شد که در برنامه‌های محول‌شده به خود، سهم قابل توجهی داشتند.[۱۲] در سال ۱۹۶۴، لیدی برد جانسون دوباره پرسلی را به کاخ سفید دعوت کرد تا در یک مهمانی ناهار به نقش زنان دربارهٔ برنامهٔ فضایی به گفتگو بپردازند.[۱۳] در سال ۱۹۶۶، او ریاست یک پانل را در کنفرانس بالستیک موشک‌های هدایت‌نشده در ال پاسو، تگزاس بر عهده داشت.[۱۴] پرسلی در سال ۱۹۸۱ موفق به دریافت جایزهٔ مری میلدرد سالیوان[ت] از انجمن فارغ‌التحصیلان ارسکین شد.[۱۵]

آثار منتشر شده[ویرایش]

آثار منتشر شده از پرسلی شامل «شمارش با شمارنده‌های گایگر» (بررسی ابزارهای علمی ۱۹۴۹، به‌همراه هومر ای. نیوول)،[۱۶] گزارش تحقیقاتی اتمسفر فوقانی شماره ۲۱. خلاصه‌ای از شلیک‌های تحقیقاتی موشکی اتمسفر فوقانی (آزمایشگاه تحقیقات دریایی، فوریهٔ ۱۹۵۴، به‌همراه چارلز پی. اسمیت جونیور[ث]),[۱۷] «مطالعهٔ طیف‌سنجی جرمی بالای جو» (۱۹۵۴، به‌همراه جان دبلیو. تاونسند جونیور[ج] و ادیت بی. میدوز[چ]),[۱۸] «راکت‌های ژرفاسنج آینده» (۱۹۵۸، به‌همراه نیوول و تاونسند)،[۱۹] «موشک آئروبی» (۱۹۵۸، به‌همراه تاونسند و جیمز وان آلن)،[۲۰] و «موشک ژرفاسنج به‌عنوان ابزاری برای تحقیقات در کالج و دانشگاه» (ناسا، دسامبر ۱۹۶۲) می‌شود.[۴]

زندگی شخصی[ویرایش]

پرسلی در سال ۲۰۰۳ در سن ۸۴ سالگی در راکویل، مریلند درگذشت. تنها بازمانده از او، پسر عموی او بود.[۲۱]

یادداشت‌ها[ویرایش]

  1. ↑ Samuel Agnew Pressly
  2. ↑ Georgia Crockett Pressly
  3. ↑ Aerobee-Hi 150
  4. ↑ Mary Mildred Sullivan
  5. ↑ Charles P. Smith Jr.
  6. ↑ John W. Townsend Jr.
  7. ↑ Edith B. Meadows

منابع[ویرایش]

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Leighton, Frances (April 28, 1957). "Miss Rocketeer". The Corpus Christi Caller-Times. p. 87. Retrieved June 8, 2019.
  2. ↑ "Dies as Result of Thyroid Operation". Bluefield Daily Telegraph. April 18, 1931. p. 5. Retrieved June 8, 2019.
  3. ↑ "Pressly-Crockett" (PDF). Clinch Valley News. September 28, 1917. p. 1. Retrieved June 8, 2019.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ Pressly, Eleanor C. "The Sounding Rocket as a Tool for College and University Research" Geophysics and Astronomy in Space Exploration (December 1962): 1-6.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ "Miss Pressly to Winthrop College". The Index-Journal. August 23, 1943. p. 2. Retrieved June 8, 2019.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Hart, Alicia (October 21, 1956). "Woman Plays Vital Research Role". The Daily Inter Lake. p. 20. Retrieved June 8, 2019.
  7. ↑ "Rocket Gets Feminine Touch". The Honolulu Advertiser. February 19, 1958. p. 2. Retrieved June 8, 2019.
  8. ↑ Cange, Don (February 21, 1958). "Woman Heads Navy Project" (PDF). Wind & Sand. Retrieved June 8, 2019.
  9. ↑ Corliss, William R. NASA Sounding Rockets: A Historical Summary بایگانی‌شده در ژوئن ۹, ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine (NASA 1971): 80.
  10. ↑ Scientific and Technical Information Division, Office of Technology Utilization (1968). Venture Into Space: Early Years of Goddard Space Flight Center (PDF). NASA. pp. 16, 238.
  11. ↑ "Space Effort Needs the Support of Women, Children, Says Webb" (PDF). NASA Roundup. July 11, 1962. p. 8. Retrieved June 9, 2019.
  12. ↑ "Awards to Honor 6 Women". The Courier-Journal. April 7, 1963. p. 13. Retrieved June 8, 2019.
  13. ↑ "Charlotte Native White House Guest". Asheville Citizen-Times. March 17, 1964. p. 17. Retrieved June 8, 2019.
  14. ↑ "Panel Ends Rocket Conference". El Paso Times. September 2, 1966. p. 9. Retrieved June 8, 2019.
  15. ↑ "Sullivan Award". Erskine College (به انگلیسی). Archived from the original on June 9, 2019. Retrieved June 8, 2019.
  16. ↑ Newell, Homer E.; Pressly, Eleanor C. (August 1, 1949). "Counting with Geiger Counters". Review of Scientific Instruments. 20 (8): 568–572. doi:10.1063/1.1741618. ISSN 0034-6748. PMID 18134720.
  17. ↑ Smith, Charles P. , Jr.; Pressly, Eleanor C. (February 1954). "Upper Atmosphere Research Report Number 21. Summary of Upper Atmosphere Rocket Research Firings" (PDF). Naval Research Laboratory. Archived from the original (PDF) on 10 July 2021.
  18. ↑ John W. Townsend, Jr. , Edith B. Meadows, Eleanor C. Pressly, "A Mass Spectrometric Study of the Upper Atmosphere", Rocket Exploration of the Upper Atmosphere, ed. by R. L. F. Boyd and M. Seaton, pp. 169·188, lnterscience Publishers, N.Y. (1954).
  19. ↑ Homer E. Newell, Jr. , Eleanor Pressly, and John W. Townsend, Jr. , "Future Sounding Rockets", Sounding Rockets, Chapter 17, ed. by H. E. Newell, Jr. , McGraw-Hill Book Co. , N.Y. (1958).
  20. ↑ James A. Van Allen, John W. Townsend, Jr. , and Eleanor C. Pressly, "The Aerobee Rocket", Sounding Rockets, Chapter 4, ed. by H. E. Newell, Jr. , McGraw-Hill Book Co. , N.Y. (1958).
  21. ↑ "Eleanor C. Pressly". The Washington Post. May 12, 2003. Retrieved June 8, 2019.

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=النور_سی._پرسلی&oldid=36806320»