افول

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
افول
نویسندهاکبر رادی
زبان اصلیفارسی

افول نمایشنامه‌ای از اکبر رادی است که سال ۱۳۴۲ نوشته شده‌است[۱] و نخستین بار سال ۱۳۴۹ به نمایش درآمده.

داستان[ویرایش]

حکایت مهندس جهانگیر معراج است که در دامن خانواده یک مالک جا می‌گزیند تا در محدوده امکانات خود و محیط محدود روستا به دگرگونی‌هایی در زمینه زندگانی گیله‌مردها دست بزند و می‌زند: ایجاد یک چاه آرتزین، اقدام به تأسیس مدرسه‌ای تازه در زمین زراعتی پدرزن خود و ایجاد روابط دوستانه با چهره‌های شهری ده: مدیر، دکتر، معلم و... به منظور بهبود وضع فرهنگ و بهداشت گیله‌مردها در سال ۱۳۳۷ است. سه سال از سکونت مهندس در روستای نارستان می‌گذرد. او دختر «عماد» یکی از مالک‌های «نارستان» را به زنی گرفته و در خانه او منزل کرده‌است و با امکانات اقتصادی عماد به کارهای اصلاحی خود دست‌زده تا اینکه تضاد منافعی پیش می آید.

متن[ویرایش]

نمایشنامه به سال ۱۳۴۲ نوشته شد و سال بعد در انتشارات طرفه چاپ شد.[۱] سال ۱۳۵۵ نسخهٔ نوینی از نمایشنامه چاپ شد که در سال ۱۳۵۱ آماده شده بود.[۲] چاپ‌های بعدی در نشر قطره بوده‌است. واپسین نسخهٔ نمایشنامه در دفتر نخست روی صحنه آبی چاپ شده‌است.

نخستین نمایش[ویرایش]

علی نصیریان اين نمایشنامه را در اسفند ۱۳۴۹ روی صحنه برد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۶ نوامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۵ ژوئیه ۲۰۱۵.
  2. http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/883993[پیوند مرده]