اسیر (فیلم ۲۰۰۳)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اسیر
پوستر سینمایی فیلم
کارگردانگاستون بیرابن
تهیه‌کنندهمارسلو آلتمارک
گاستون بیرابن
تامیس چاندلر
رائول آلبرتو توسو
فیلمنامه‌نویسگاستون بیرابن
بازیگرانباربارا لومباردو
سوسانا کامپوس
اوگو آرانا
اوسوالدو سانتورو
نوئمی فرنکل
لیدیا کاتالونا
موسیقیخوزه لوئیس کاستنیرا د دیوس
فیلم‌بردارآبل پنیالبا
کارلوس تورلاسچی
تدوین‌گرتامیس چاندلر
شرکت
تولید
Cacerolazo Producciones
توزیع‌کنندهPrimer Plano Film Group
تاریخ‌های انتشار
  • سپتامبر ۲۰۰۳ (۲۰۰۳-09) (San Sebastián)
  • ۲۰ اکتبر ۲۰۰۵ (۲۰۰۵-10-۲۰) (Argentina)
مدت زمان
۱۱۵ دقیقه
کشور آرژانتین
زباناسپانیایی

اسیر (اسپانیایی: Cautiva‎) فیلم آرژانتینی محصول سال ۲۰۰۳ میلادی است که به نگرانی‌های فرزندان قربانیان مفقودین و کشته‌شدگان کودتای نظامی دههٔ ۱۹۷۰ میلادی آرژانتین، می‌پردازد. این فیلم با حمایت موسسه ملی سینما و هنرهای سمعی - بصری آرژانتین ساخته شد. اسیر برندهٔ جایزهٔ سال ۲۰۰۳ جشنواره فیلم سن سباستین شد.

طرح[ویرایش]

کریستینا کوئادری (باربارا لمباردو) دانش‌آموز و مدل کاملی است. هوشمندانه و مرفه زندگی خود را سپری می‌کند تا این که روزی او را از کلاسش فرا می‌خوانند و به نظر می‌رسد در مقابل یک قاضی قرار گرفته. قاضی او اطلاع می‌دهد که پدر و مادرش، طی وقایع دههٔ ۱۹۷۰، ناپدید شده‌اند. کریستینا مجبور به زندگی با مادربزرگش، الیسا (سوسانا کامپوس) است، که در ۱۶ سال گذشته تلاش داشته کریستینا (با نام تولد صوفیه) را بیابد. اگر چه در ابتدا این خبر به زندگی او صدمه می‌زند، اما کریستینا/صوفیه در نهایت خود را باز می‌یابدو برای مراقبت از الیسا و شروع به تحقیقات دربارهٔ سرنوشت پدر و مادرش می‌کند.

متن[ویرایش]

اسیر بازتابی از میراث «جنگ کثیف» و آنچه برای شهروندانی به ارمغان آورد، که اعضای خانواده‌اش در میان قربانیان بودند، است. در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ میلادی در آرژانتین بسیاری از مردم، اغلب با دیدگاه‌های چپ‌گرایانه، دستگیر و غیب شدند. پس از استقرار دموکراسی در آرژانتین، تحقیقات شروع شد و اسنادی در مورد جنایات مرتکب شده از ۱۹۷۶–۱۹۸۳ تحت نظر دولت نظامی، به دست آمدند. مدارکی کشف شد که نشان می‌داد فرزندان بی‌سرپرستی که والدینشان سر به نیست شده بودند، به خانواده‌های دیگری سپرده شدند.[۱] تلاش‌هایی برای ارتباط مجدد این کودکان با بستگان بیولوژیکیشان شکل گرفت. اغلب این به معنای ارتباط فرزندان با پدربزرگ و مادربزرگ یا دیگر بستگان موجودشان بود. این مشکلی است که در آن فیلم بدان پرداخته شده. از مسائل مورد اعتراض فیلم، بی‌توجهی سیستم قضایی در رویکرد حقوقیش به احساسات افرادی است که به ماجرا دخیل نموده.[۲]

بازیگران[ویرایش]

  • باربارا لمباردو به عنوان کریستینا/صوفیا
  • سوسانا کامپوس به عنوان الیسا دومینچی
  • اوگو آرانا به عنوان خوئز بارانچیا
  • اوسوالدو سانتورو به عنوان پابلو کوئادری
  • نائومی فرنکل به عنوان لیسنسیادا برنشتاین
  • لیدیا کاتالانو به عنوان مارتا
  • مرسدس فونس به عنوان آنخلیکا
  • سیلویا بایله به عنوان آدل د کوئادری
  • لوئیس خیانئو به عنوان دکتر گومز
  • سزار بوردون در نقش رائول

جوایز[ویرایش]

برنده[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. [۱]. "The Triple Helix Online", article, "Los Desaparecidos: Tracing Argentina's Missing and Their Children Using DNA Analysis", June 17, 2013. Accessed: April 30, 2015.
  2. [۲]. "The Guardian", article, "I'm a child of Argentina's 'disappeared'", December 27, 2014. Accessed: April 30, 2015.

پیوند به بیرون[ویرایش]