احمدوند (طایفه)

طایفهٔ احمدوند (به کردی : همه وند) نام یکی از ایلات مجموعهٔ وَند است. مردم طایفهٔ احمدوند که با نام بومی (هَمیوَن) یا طایفهٔ شیرازی احمدوند نیز شناخته می‌شوند، اکثراً در استان‌های غربی ایران و برخی استانهای مناطق مرکزی ایران و کشورهای همسایه ایران؛ چون عراق و بخش آناتولی ترکیه پراکنده هستند. برخی از منابع، ریشهٔ پراکندگی طایفهٔ احمدوند را، اواخر دوران زندیه و جنگ قدرت میان زندها و در نهایت سقوط سلسلهٔ زندیه می‌دانند که موجب تحمیل کوچ‌های اجباری به این طایفه شده‌است. زبان مادری ایل احموند لکی است که برخی از آنان به لری و فارسی تیز تکلم می نمایند.

طبق مطالعات تاریخی و مردم شناسی صورت گرفته ریشه این ایل در آناتولی شرقی و حوالی دریاچه وان بوده است که طی دوره های تاریخی به مکان فعلی شان که غرب ایران است منتقل شدند. در واقع آنان از کردهای آنجا بوده اند، لازم به ذکر است که بخشی از این ایل در کردستان عراق در حوالی کرکوک به ویژه در شهر چمچمال ساکنند که به زبان کردی تکلم مینمایند.