ابن الحاج نمیری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ابن الحاج نُمِیری
زادهٔ۱۳۱۳م / ۷۱۳ق
گرانادا
درگذشت۱۳۶۷م/ ۷۶۸ق
پیشهکاتب

ابراهیم بن عبدالله نُمِیری شهرت‌یافته به ابن الحاج (۱۳۱۳–۱۳۶۷م) ادیب، شاعر و نویسنده برجستهٔ اندلسی در سدهٔ هشتم هجری بود. به مغرب سفرهایی داشت. سفیر و قاضی شد. در سال ۷۶۸ق با سفری دریایی به سوی تلمسان رفت، اما اروپایی‌ها او را اسیر کردند؛ سپس با پرداخت مال بسیاری آزاد شد. شعر و نوشته‌هایی از او به جای مانده است. المساهلة و المسامحة فی تبیین طرق المداعبة و الممازحة، تنعیم الأشباح فی محادثة الأرواح، فیض العباب و إجالة قداح الآداب فی الحرکة إلی قسنطینة و الزاب از آثار اوست. [۱]

منابع[ویرایش]

  1. زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «ابن الحاج». [[الأعلام]] (PDF). ج. ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۴۹. دریافت‌شده در ۴ نوامبر ۲۰۱۶. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)