ابرمارپیچ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
طناب‌ها ساختارهای ابرمارپیچی دارند
تصویری که ساختار ابرمارپیچی کروماتین را نشان می‌دهد

ابرمارپیچ (به انگلیسی: Superhelix) یک ساختار مولکولی است که در آن یک مارپیچ به خودی خود به یک مارپیچ پیچیده می‌شود. این هم برای پروتئین‌ها و هم برای مواد ژنتیکی، مانند DNA دایره ای بیش از حد، مهم است.

نخستین مرجع مهم در زیست‌شناسی مولکولی مربوط به سال ۱۹۷۱ توسط FB Fuller است.

یک متغیر هندسی یک منحنی فضا، عدد چرخشی، تعریف و مطالعه می‌شود. برای منحنی مرکزی یک بند ناف پیچ‌خورده، عدد پیچش میزانی را اندازه‌گیری می‌کند که سیم‌پیچی منحنی مرکزی پیچش موضعی طناب را کاهش داده‌است. این مطالعه در پاسخ به پرسش‌های که در مطالعه حلقه‌های دی‌ان‌ای دورشته‌ای ابرپیچ ایجاد می‌شوند، آغاز شد. [۱]

منابع[ویرایش]

  1. Fuller, F. Brock (1971). "The writhing number of a space curve" (PDF). Proceedings of the National Academy of Sciences. 68 (4): 815–819. Bibcode:1971PNAS...68..815B. doi:10.1073/pnas.68.4.815. MR 0278197. PMC 389050. PMID 5279522.