ابراهیم ادهم زهاوی
ابراهیم الزَّهاوی | |
---|---|
زادهٔ | ۱۹۰۲م/ ۱۳۲۰ق بغداد |
درگذشت | ۱۹۶۲م/۱۳۸۲ق بغداد |
ملیت | عراقی |
پیشه | شاعر |
شناختهشده برای | ملیگرایی. ناسازگاری با حاکمیت |
آثار | دیوان. أبطال اللانهایة |
خویشاوندان | عمویش جمیل صدقی الزهاوی |
ابراهیم ادهم بن صالح الزَّهاوی (۱۹۰۲–۱۹۶۲) شاعر عراقی بود. او را شاعری وصف کردهاند که به ملیگرایی میپرداخت و حماسهها را در میان هموطنان خود زنده میساخت. در پی درگیریهایش با نظام حاکم بسیار شکنجه شد و آسیب بدنی دید؛ فک پایینش شکسته و نیمهشل شد. پس از این، به اعتزال روی آورد و در تنهایی میسرود. دیوان خود را با عنون النفثات گردآورد اما آن را چندی بعد نابود ساخت. سپس عبدالله جبوری از شعرهای برجاماندهاش در روزنامهها و مجلات، دیوانش را گردآورد. زهاوی همچنین اثری در فلسفه با نام أبطال اللانهایة نگاشت.[۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «الزَّهاوی». [[الأعلام]] (PDF). ج. ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۳۲. دریافتشده در ۳۱ اکتبر ۲۰۱۶. تداخل پیوند خارجی و ویکیپیوند (کمک)