آقای مربوطه
ظاهر
| آقای مربوطه | |
|---|---|
| ژانر | مجموعه تلویزیونی |
| نویسنده | بهزاد اشتیاقی هادی خرسندی |
| کارگردان | بهزاد اشتیاقی |
| بازیگران | بهزاد اشتیاقی فرشته مهبان صدیقه کیانفر فرخلقا هوشمند فرهنگ مهرپرور رافی خاچاطوریان مهری نصیری بهاره اشتیاقی |
| کشور سازنده | ایران |
| زبان اصلی | فارسی |
| تولید | |
| تهیهکننده | بهزاد اشتیاقی |
| فیلمبرداری | محمدعلی خیاطان رضا تقینژاد جواد صفا |
| پخش اولیه | |
| شبکهٔ اصلی | تلویزیون ملی ایران |
| انتشار | ۱۳۵۳–۱۳۵۷ |
آقای مربوطه نام یک مجموعه تلویزیونی ایرانی به کارگردانی بهزاد اشتیاقی است که پخش آن از نیمهٔ دوم سال ۱۳۵۳ از تلویزیون ملی ایران آغاز و تا اواسط سال ۱۳۵۷ (چند ماه پیش از انقلاب ۱۳۵۷) ادامه داشت.[۱] این مجموعه، بهشکل میانپردههای طنز ۱۰–۱۵ دقیقهای، هر شب از تلویزیون پخش میشد. مسائل خانوادگی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی مضمون این نمایشهای کوتاه طنز و انتقادی بود.[۲]
به استثنای یک ویدئوی خیلی کوتاه، تقریبا هیچ نسخه کاملی از سریال آقای مربوطه در دسترس نیست. احتمالا همه کارهای بهزاد اشتیاقی پس از انقلاب در بایگانی صدا و سیما نابود شدهاند.[۱]
بازیگران و عوامل تولید
[ویرایش]بازیگران
[ویرایش]- بهزاد اشتیاقی
- فرشته مهبان (با نام حقیقی فرشته هوشمند دختر رضا هوشمند و فرخلقا هوشمند)[۱]
- صدیقه کیانفر
- فرخلقا هوشمند
- فرهنگ مهرپرور (بازیگر مهمان)
- رافی خاچاطوریان
- مهری نصیری
- بهاره اشتیاقی
- رحیم بقائی
- سهراب هدایتی
- آتوسا پناهی
- شیده رحمانی
- رضا هوشمند
عوامل تولید
[ویرایش]- کارگردان: بهزاد اشتیاقی
- نویسندگان: بهزاد اشتیاقی و هادی خرسندی
- فیلمبردار: محمدعلی خیاطان، رضا تقینژاد، جواد صفا
- محصول: تلویزیون ملی ایران
- سال تولید و پخش: ۱۳۵۳–۱۳۵۷
پانویس
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ فرج بالافکن (بیبیسی) (۲۵ خرداد ۱۴۰۳). «درگذشت «آقای مربوطه» و نوستالژی برنامههای تلویزیونی زمان شاه». بیبیسی فارسی.
- ↑ فرهنگ سریالهای تلویزیونیِ ایران از آغاز تا امروز؛ ماهنامهٔ سینمایی فیلم، شمارهٔ ۲۴۵، ۱۵ آذر ۱۳۷۸
منابع
[ویرایش]- فرهنگ سریالهای تلویزیونیِ ایران از آغاز تا امروز؛ ماهنامهٔ سینمایی فیلم، شمارهٔ ۲۴۵، ۱۵ آذر ۱۳۷۸، ص۸۳
- مجلهٔ اطلاعات هفتگی، شمارهٔ ۱۷۶۵، جمعه ۲۳ آبان ۱۳۵۴
- مجلهٔ اطلاعات هفتگی، شمارهٔ ۱۷۷۴، جمعه ۲۶ دی ۱۳۵۴
- مجلهٔ اطلاعات دختران و پسران، سال نوزدهم، شمارهٔ ۸۹۲، ۱۰ اسفند ۱۳۵۴