سیمون آیوازیان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Manimihan (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۵ ژانویهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۲۰:۲۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

سیمون آیوازیان
اطلاعات پس‌زمینه
زاده۱۳۲۳_ بندر انزلی
ژانرکلاسیک و فلامنکو
ساز(ها)گیتار


سیمون آیوازیان استاد دانشگاه و آموزگار گیتار و معماری ، نوازنده‌ی گیتار کلاسیک و فلامینکو و عکاس ایرانی است. [۱][۲][۳]

دوران کودکی و نوجوانی

وی ابتدا نوازندگی را با ساز ماندولین در سن ۱۲ سالگی آغاز کرد پس از ۱۴ سالگی با ساز گیتار آشنا شد و گیتار کلاسیک را به مدت هفت سال با شیوه‌های آکادمیک به صورت خود آموز فراگرفت.

جوانی

با اولین استاد فلامنکوی خود خوان آلبا در سن ۲۱ سالگی آشنا شد و پنج توکه از توکه‌های معروف اسپانیایی را نزد او آموخت. به موازات گیتار فلامنکو به یادگیری گیتار کلاسیک نیز ادامه می‌داد.مدتی نزد آلیریو دیاز گیتاریست بنام ونزوئلایی که در اواخر دستیار سگوویا بوده‌است درس‌هایی را به صورت خصوصی فرا گرفت. سپس از توصیه‌های تخصصی جولیان بایزنتین که از شاگردان ممتاز جولیان بریم می‌باشد برای مدت کوتاهی استفاده کرد. از سالهای ۴۵ تا ۴۸، ۴ مدال طلای نوازندگی گیتار از مسابقات دانشگاهها و اموزشگاههای عالی کشور کسب کرده‌است. ضمن آنکه جایزه ویژه داوران کنگره دانشجویی (دانشجویان خارجی) را در مادرید کسب کرده‌است. در بین سالهای ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۷ از محضر ژان دورینگ که از شاگردان نارسیسو یپس و شاگرد ممتاز کنسرواتوار پاریس بود استفاده کرد و بین سالهای ۱۳۴۳ تا ۱۳۵۴ بیش از ده کنسرت گیتار به صورت تکنوازی و همنوازی (دوئت) اجرا کرد.[۴]

تحصیلات

با اتمام دوره دبیرستان وارد رشته معماری دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و پس از اتمام دوره دانشگاهی به عنوان عضو هیأت علمی به استخدام دانشگاه تهران در آمد، پس از چند سال تدریس جهت ادامه تحصیل عازم فرانسه شد و مدرک دکترای خود را در رشته معماری و باستان شناسی از دانشگاه سوربون پاریس دریافت کرد و مجدداً در دانشگاه تهران به تدریس رشته معماری و در کنار آن، عکاسی و موسیقی پرداخت و بالاخره پس از طی مدارج علمی مقام استادی را کسب نمود.[۵]

فعالیت‌ها در زمینه‌ی موسیقی

دکتر سیمون آیوازیان در بسیاری از جشنواره‌ها و مسابقات نوازندگی گیتار کلاسیک و فلامنکو بوده ند و بارها به عنوان سخنران در جشنواره‌ها و همایش‌ها حضوری فعال داشته‌اند و بارها از ایشان در ان مراسم‌ها که هر کدام آن قسمتی از تاریخ ساز گیتار ایران را شامل می‌شود، تجلیل به عمل آمده‌است. از آن جمله می‌توان به جشنواره‌های فجر، جوان، مسابقات گیتار کلاسیک و فلامنکو ایران، همایش سراسری فلامنکو ایران و جشنواره گیتار نوازان اصفهان شاره کرد.[۶]

گفتگو با سیمون آیوازیان

در پاسخ به سوال «وضعیت موسیقی فلامنکو در ایران را چطور ارزیابی می‌کنید؟» گفته‌است:

در حال حاضر و با در نظر گرفتن معیارهای خودمان نسبت به سالهای گذشته این نوع موسیقی در کشورمان پیشرفت کرده و در این سالها جوانان بیشتر علاقمند شدند و فعالیتهای حرفه‌ای خودشان را بالا برده اند؛ بطوری که چند تن از این نوازندگان در مکانهای مختلفی در اسپانیا برای ادامه تحصیل در این رشته قبول شده‌اند با این وضع می‌توان گفت سطح جامعه کنونی ما در این زمینه خوب است، اما تعداد نوازندگان کم است و این تعداد کم از نظر نوازندگی و تکنیک در سطح خوبی هستند، البته از نظر فرهنگ فلامنکو غنی نیستند و باید با مراجعه به اسپانیا که زادگاه این فرهنگ است، این بخش را نیز قوی کنند، چون تکنیک در خدمت فرهنگ است.

و در پاسخ به سوال «از نظر شما توجه مسئولین فرهنگی کشور به این موسیقی چگونه است؟» می‌گوید:

مسئولین فرهنگی نسبت به موسیقی کلاسیک و فلامنکو راحتتر برخورد می‌کنند، چون اصالت اینها شناخته شده تر است. در خصوص مجوز هم به لحاظ فنی بودنشان سخت گیری نمی‌کنند، در صورتی که برای پاپ، مسئولین زحمت می‌کشند که آن را به سمت خوبی بکشانند. مسئولین ارشاد به هیچ وجه جلوی کار جوانانی را که پاپ کار می‌کنند، نمی‌گیرند بلکه آنها را یاری و راهنمایی می‌کنند، ولی این مسئله به قدری حالت دکان پیدا کرده که افرادی فکر می‌کنند با پاپ خیلی سریع ثروتمند می‌شوند و در واقع بهترین راه برای پول در آوردن است {پس} مسئله کیفیت و کمیت در تضاد قرار می‌گیرد و کیفیت کمتر می‌شود.


منابع

  1. با استناد به تصویر
  2. «نوروز نامه /ویژه موسیقی فلامنکو». وب‌گاه artmusic.ir. دریافت‌شده در ۱۹ ژانویه ۲۰۱۰.
  3. «جشنواره‌ای با چراغ‌های خاموش». وب‌گاه رسمی همشهری آنلاین. دریافت‌شده در ۱۹ ژانویه ۲۰۱۰.
  4. سیمون آیوازیان پدر گیتار کلاسیک ایران
  5. مشخصات عکاس
  6. سیمون آیوازیان پدر گیتار کلاسیک ایران