راتکو ملادیچ: تفاوت میان نسخه‌ها

مختصات: ۴۳°۳۷′۵۵″ شمالی ۱۸°۴۲′۵۰″ شرقی / ۴۳٫۶۳۱۹۴°شمالی ۱۸٫۷۱۳۸۹°شرقی / 43.63194; 18.71389
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Tehrani111 (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Tehrani111 (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:


'''راتکو ملادیچ''' {{به صربی|Ратко Младић}} (زاده ۱۲ مارس ۱۹۴۲) فرمانده نظامی صربهای [[بوسنی]] در جریان جنگ سالهای ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵ بود. او سال‌ها به جرم محاصره [[سارایوو]] و کشتار ۸۳۰۰ بوسنیایی مسلمان در [[کشتار سربرنیتسا|سربرنیتسا]] در ۱۱ ژوئیه ۱۹۹۵ از سوی [[دیوان بین‌المللی دادگستری|دادگاه بین‌المللی جرائم جنگی لاهه]] [[تحت تعقیب]] بود تا این‌که در ۲۶ مه ۲۰۱۱ در [[لازاروو|لازارووی]] [[صربستان]] دستگیر شد.
'''راتکو ملادیچ''' {{به صربی|Ратко Младић}} (زاده ۱۲ مارس ۱۹۴۲) فرمانده نظامی صربهای [[بوسنی]] در جریان جنگ سالهای ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵ بود. او سال‌ها به جرم محاصره [[سارایوو]] و کشتار ۸۳۰۰ بوسنیایی مسلمان در [[کشتار سربرنیتسا|سربرنیتسا]] در ۱۱ ژوئیه ۱۹۹۵ از سوی [[دیوان بین‌المللی دادگستری|دادگاه بین‌المللی جرائم جنگی لاهه]] [[تحت تعقیب]] بود تا این‌که در ۲۶ مه ۲۰۱۱ در [[لازاروو|لازارووی]] [[صربستان]] دستگیر شد.
به عقیده کارشناسان ملادیچ کشتار سربرنیتسا را انجام نداد بلکه برای جلوگیری از کشتار صربها توسط نیروهای بوسنیایی ناصر اوریچ وارد سربرنیتسا شد. در طی محاکمه راتکو ملادیچ چند مورد از نقض حقوق بشر توسط دادگاه لاهه اتفاق افتاد. مثلا دادگاه در پرونده ملادیچ از شاهدان دروغی استفاده می‌کند<ref>http://m.strategic-culture.org/news/2011/08/30/ratko-mladic-trial-a-story-of-some-legal-and-illegal-aspects.html</ref>.
به عقیده کارشناسان ملادیچ کشتار سربرنیتسا را انجام نداد بلکه برای جلوگیری از کشتار صربها توسط نیروهای بوسنیایی ناصر اوریچ وارد سربرنیتسا شد.
با وجود اینکه ارتش صرب به قتل‌عام ۸۰۰۰ تن بوسنیایی متهم می‌شود در واقع دلایل مستقیم این رقم وجود نداشت. و هیچ کس مطالعه مفصل این فاجعه را انجام نداده بود. این رقم نیز مورد بازرسی و امتحان قرار نگرفته بود.
باید متذکر شد که در ۶ ژوئیهٔ ۱۹۹۵ صربها برای تامین امنیت جمعیت صرب این منطقه حمله به سربرنیتسا را آغاز کردند. هدف این حمله راندن نیروهای بوسنیایی از مناطق روستایی به شهر برای جلوگیری از حمالت آنها به مناطق صربنشین. بوسنیاییها چند سال تحت پوشش نیروهای سازمان ملل که در شهر مستقر بودند این کار را می‌کردند. نیروهای بوسنیایی در منطقه سربرنیتسا ۹۱ درصد جمعیت صرب را کشتند یا اخراج کردند.

پس از ورود به شهر صربها اتوبوسها را در اختیار جمعیت غیر نظامی گذاشتند. و سربازان ارتش بوسنی و هرزگوین پیش از آن تصمیم گرفتند سربرنیتسا را ترک بکنند و به سمت شهر توزلا حرکت بکنند. به عقیده کارشناسان بیشتر سربازان به توزلا رسیدند و بخشی از آنها در زد و خوردهای مسلحانه با صربها کشته شدند.

در مسکو کنفرانس بین‌المللی راجع به سربرنیتسا برگزار شد. بیش از ۳۰ دانشمند در این کنفرانس شرکت کردند. برای اولین بار حقوقدانان، مورخان، جمعیتشناسان و دیگر کارشناسان با تحلیل کردن داده‌های زیاد تناقضها در روایت رسمی را افشا کردند، روش جدید در تشخیص رقم قربانیان را نشان دادند، ابعاد جدید این واقعه را نیز کشف کردند.
این باعث پیدایش نگاه دیگر به وقایت سربرنیتسا شده است.

مثلا معلوم شد که در سال ۲۰۰۰ نه مقامات بوسنی و هرزگوین بلکه نماینده عالی رتبه سازمان ملل در بوسنی و هرزگوین وولفگانگ پتریچ ساخت یادواره و قبرستان سربرنیتسا را پیشنهاد کرد. هر سال تعداد مدفون شدگان زیادتر می‌شود زیرا جنازات بوسنیاییهای زیاد را که در سالهای دیگر و جاهای دیگر فوت کردند به آنجا می‌برند. از ۲۴۴۲ جنازه که در گورهای دسته‌جمعی در سالهای ۲۰۰۳ الی ۲۰۰۶ کشف شدند و آن اشخاص گویا در قتل‌عام ۱۹۹۵ کشته شده بودند، ۹۱۴ نفر واقعاً در انتخابات سپتامبر ۱۹۹۶ شرکت کرده بودند. طبق اسناد مناطق بوسنی و هرزگوین همچنین معلوم شد که بخشی از آن اشخاص مدفون شده تیرباران نشدند بلکه سبب مرگشان دیگر بود و بخشی از آنها نیز در نبردهایی که پیش از ۱۹۹۵ اتفاق شده بودند کشته شدند.

تحلیل دقیق جمعیت‌شناسی جمعیت سربرنیتسا پیش از ژوئیهٔ ۱۹۹۵ و پس از آن نتایج خیلی جالبی را به دست می‌دهد. درصد مردهای در سن فعالیت که بعد از وقایع ژوئیهٔ ۱۹۹۵ زنده بودند، این درصد در تعداد مهاجران و نظامیان ارتش بوسنی و هرزگوین ثبت شده کمی بیشتر از رقم ژوئیهٔ ۱۹۹۵ بود.

همچنین در ژوئیهٔ ۱۹۹۵ در نیروهای مسلح سازمان ملل در سرزمین بوسنی و هرزگوین و در بین خبرنگاران زیاد هیچ شاهدی که با چشمهای خود قتل‌عام سربرنیتسا را دید نبود.
تحت فشار اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۰ پارلمان صربستان بابت قتل‌عام سربرنیتسا عذر خواهی کرد. ولی پارلمان نبایستی این کار را کند تا آنکه همه ابعاد واقعت سربرنیتسا مورد مطالعه و بازرسی قرار گرفته باشند و جامعه از آن ابعاد آگاه باشد.

در غیر این صورت جنایتی که مردم صرب در واقع انجام نداد تصدیق روایت ناتو که صربها مقصر همه جنگهای بالکان سالهای ۱۹۹۰ و تبرئهٔ بمباران صربستان توسط ناتو در سال ۱۹۹۹ خواهد شد. با وجود این معلوم شد که سربازان صرب در سربرنیتسا نه قتل عام بلکه جنایت جنگی را انجام دادند. به گفته دانشماندان ارتش اوریچ کشتار صربهای غیر نظامی را انجام داده بود و سربازان صرب چند عضو همین ارتش را بدون محاکمه به صورت انتقام از صربهای کشته شده به قتل رساندند.<ref>http://www.srebrenica-project.com/index.php?option=com_content&view=article&id=95:the-real-story-behind-srebrenica&catid=12:2009-01-25-02-01-02</ref><ref> / http://rus.ruvr.ru/2012_07_10/80957593 "Резню" в Сребренице заказал Билл Клинтон?</ref>

بعضی دانشمندان معتاقدند که در طی سالهای ۱۹۹۲ و ۱۹۹۳ ناصر اوریچ فرمانده نیروهای مسلمانان سربرنیتسا سه هزار صرب را که اهالی روستاهای منطقه سربرنیتسا بودند کشت.<ref>http://serbiasos.blogspot.ru/2012/06/scandal-former-mujahedeen-commander.html</ref> <ref>http://www.srebrenica-project.com/index.php?option=com_content&view=article&id=1:srebrenica-and-naser-oric-an-analysis-of-general-philippe-morillons-testimony-at-the-icty&catid=3:2009-01-06-17-56-50&Itemid=4</ref> <ref>http://mrzine.monthlyreview.org/2010/herman200710p.html</ref> ولی دادگاه لاهه با رد وجود این جنایات اوریچ را آزاد کرد<ref> http://original.antiwar.com/malic/2006/07/05/crime-and-punishment/</ref>. بدین ترتیب به عقیده حقوقدانان کسی که جنایات کرد (ناصر اوریچ) آزاد شد و قرار است کسانی که جنایت نکردند (رادوون کاراجیچ و راتکو ملادیچ) در دادگاه لاهه محاکمه می‌شوند. این امر به باور حقوقدانان حاکی از بی عدالتی و مغارض بودن این دادگاه است <ref>http://www.strategic-culture.org/news/2011/06/01/arrest-ratko-mladic-from-the-perspective-international-law.html</ref>

در طی محاکمه راتکو ملادیچ چند مورد از نقض حقوق بشر توسط دادگاه لاهه اتفاق افتاد. مثلا دادگاه در پرونده ملادیچ از شاهدان دروغی استفاده می‌کند<ref>http://m.strategic-culture.org/news/2011/08/30/ratko-mladic-trial-a-story-of-some-legal-and-illegal-aspects.html</ref>.
{{-}}
{{-}}
== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۰ مهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۷:۰۰

راتکو ملادیچ
زاده۱۲ مارس ۱۹۴۲ ‏(۸۲ سال)
،
درجهکلنل ژنرال
فرماندهیفرمانده نظامی صربهای بوسنی


راتکو ملادیچ (به صربی: Ратко Младић) (زاده ۱۲ مارس ۱۹۴۲) فرمانده نظامی صربهای بوسنی در جریان جنگ سالهای ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵ بود. او سال‌ها به جرم محاصره سارایوو و کشتار ۸۳۰۰ بوسنیایی مسلمان در سربرنیتسا در ۱۱ ژوئیه ۱۹۹۵ از سوی دادگاه بین‌المللی جرائم جنگی لاهه تحت تعقیب بود تا این‌که در ۲۶ مه ۲۰۱۱ در لازارووی صربستان دستگیر شد. به عقیده کارشناسان ملادیچ کشتار سربرنیتسا را انجام نداد بلکه برای جلوگیری از کشتار صربها توسط نیروهای بوسنیایی ناصر اوریچ وارد سربرنیتسا شد. با وجود اینکه ارتش صرب به قتل‌عام ۸۰۰۰ تن بوسنیایی متهم می‌شود در واقع دلایل مستقیم این رقم وجود نداشت. و هیچ کس مطالعه مفصل این فاجعه را انجام نداده بود. این رقم نیز مورد بازرسی و امتحان قرار نگرفته بود. باید متذکر شد که در ۶ ژوئیهٔ ۱۹۹۵ صربها برای تامین امنیت جمعیت صرب این منطقه حمله به سربرنیتسا را آغاز کردند. هدف این حمله راندن نیروهای بوسنیایی از مناطق روستایی به شهر برای جلوگیری از حمالت آنها به مناطق صربنشین. بوسنیاییها چند سال تحت پوشش نیروهای سازمان ملل که در شهر مستقر بودند این کار را می‌کردند. نیروهای بوسنیایی در منطقه سربرنیتسا ۹۱ درصد جمعیت صرب را کشتند یا اخراج کردند.

پس از ورود به شهر صربها اتوبوسها را در اختیار جمعیت غیر نظامی گذاشتند. و سربازان ارتش بوسنی و هرزگوین پیش از آن تصمیم گرفتند سربرنیتسا را ترک بکنند و به سمت شهر توزلا حرکت بکنند. به عقیده کارشناسان بیشتر سربازان به توزلا رسیدند و بخشی از آنها در زد و خوردهای مسلحانه با صربها کشته شدند.

در مسکو کنفرانس بین‌المللی راجع به سربرنیتسا برگزار شد. بیش از ۳۰ دانشمند در این کنفرانس شرکت کردند. برای اولین بار حقوقدانان، مورخان، جمعیتشناسان و دیگر کارشناسان با تحلیل کردن داده‌های زیاد تناقضها در روایت رسمی را افشا کردند، روش جدید در تشخیص رقم قربانیان را نشان دادند، ابعاد جدید این واقعه را نیز کشف کردند. این باعث پیدایش نگاه دیگر به وقایت سربرنیتسا شده است.

مثلا معلوم شد که در سال ۲۰۰۰ نه مقامات بوسنی و هرزگوین بلکه نماینده عالی رتبه سازمان ملل در بوسنی و هرزگوین وولفگانگ پتریچ ساخت یادواره و قبرستان سربرنیتسا را پیشنهاد کرد. هر سال تعداد مدفون شدگان زیادتر می‌شود زیرا جنازات بوسنیاییهای زیاد را که در سالهای دیگر و جاهای دیگر فوت کردند به آنجا می‌برند. از ۲۴۴۲ جنازه که در گورهای دسته‌جمعی در سالهای ۲۰۰۳ الی ۲۰۰۶ کشف شدند و آن اشخاص گویا در قتل‌عام ۱۹۹۵ کشته شده بودند، ۹۱۴ نفر واقعاً در انتخابات سپتامبر ۱۹۹۶ شرکت کرده بودند. طبق اسناد مناطق بوسنی و هرزگوین همچنین معلوم شد که بخشی از آن اشخاص مدفون شده تیرباران نشدند بلکه سبب مرگشان دیگر بود و بخشی از آنها نیز در نبردهایی که پیش از ۱۹۹۵ اتفاق شده بودند کشته شدند.

تحلیل دقیق جمعیت‌شناسی جمعیت سربرنیتسا پیش از ژوئیهٔ ۱۹۹۵ و پس از آن نتایج خیلی جالبی را به دست می‌دهد. درصد مردهای در سن فعالیت که بعد از وقایع ژوئیهٔ ۱۹۹۵ زنده بودند، این درصد در تعداد مهاجران و نظامیان ارتش بوسنی و هرزگوین ثبت شده کمی بیشتر از رقم ژوئیهٔ ۱۹۹۵ بود.

همچنین در ژوئیهٔ ۱۹۹۵ در نیروهای مسلح سازمان ملل در سرزمین بوسنی و هرزگوین و در بین خبرنگاران زیاد هیچ شاهدی که با چشمهای خود قتل‌عام سربرنیتسا را دید نبود. تحت فشار اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۰ پارلمان صربستان بابت قتل‌عام سربرنیتسا عذر خواهی کرد. ولی پارلمان نبایستی این کار را کند تا آنکه همه ابعاد واقعت سربرنیتسا مورد مطالعه و بازرسی قرار گرفته باشند و جامعه از آن ابعاد آگاه باشد.

در غیر این صورت جنایتی که مردم صرب در واقع انجام نداد تصدیق روایت ناتو که صربها مقصر همه جنگهای بالکان سالهای ۱۹۹۰ و تبرئهٔ بمباران صربستان توسط ناتو در سال ۱۹۹۹ خواهد شد. با وجود این معلوم شد که سربازان صرب در سربرنیتسا نه قتل عام بلکه جنایت جنگی را انجام دادند. به گفته دانشماندان ارتش اوریچ کشتار صربهای غیر نظامی را انجام داده بود و سربازان صرب چند عضو همین ارتش را بدون محاکمه به صورت انتقام از صربهای کشته شده به قتل رساندند.[۱][۲]

بعضی دانشمندان معتاقدند که در طی سالهای ۱۹۹۲ و ۱۹۹۳ ناصر اوریچ فرمانده نیروهای مسلمانان سربرنیتسا سه هزار صرب را که اهالی روستاهای منطقه سربرنیتسا بودند کشت.[۳] [۴] [۵] ولی دادگاه لاهه با رد وجود این جنایات اوریچ را آزاد کرد[۶]. بدین ترتیب به عقیده حقوقدانان کسی که جنایات کرد (ناصر اوریچ) آزاد شد و قرار است کسانی که جنایت نکردند (رادوون کاراجیچ و راتکو ملادیچ) در دادگاه لاهه محاکمه می‌شوند. این امر به باور حقوقدانان حاکی از بی عدالتی و مغارض بودن این دادگاه است [۷]

در طی محاکمه راتکو ملادیچ چند مورد از نقض حقوق بشر توسط دادگاه لاهه اتفاق افتاد. مثلا دادگاه در پرونده ملادیچ از شاهدان دروغی استفاده می‌کند[۸]. 

منابع

پیوند به بیرون

«رهبران ایران از سرنوشت ملادیچ درس بگیرند»

الگو:Link GA