پرش به محتوا

کوکیو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کوکیو (به ژاپنی: 後宮 Kōkyū)، بخشی از یک کاخ امپراتوری ژاپن به نام دایری (大郎) است که خانواده امپراتوری و بانوان دربار در آن زندگی می‌کردند.

بسیاری از زنان فرهیخته در کوکیو گرد هم می‌آمدند و همسران امپراتورها و زنان دربار و همچنین خدمتکاران این زنان اغلب برای تأثیرگذاری، جذابیت ادبی یا عاشقانه به ملاقات این زنان می‌رفتند.

در این دوره سهم قابل توجهی در ادبیات ژاپن در کوکیو ایجاد شد: آثاری مانند داستان گنجی موراساکی شیکیبو، کتاب بالش توسط سی شوناگون، و بسیاری از گلچین‌های شعرهای واکا (شعر).

همسران امپراتور و عناوین زنان امپراتور ژاپن[ویرایش]

  • همسران امپراتور
    • ۱ امپراتریس کوگو (Kōgō; 皇后): همچنین "Kōkō" (کوکوگو) (Kōkōgō; 皇后宮) خوانده می‌شود.
    • ۱ همسر ملکه چوگو (Chūgū; 中宮): در اصل این کلمه به معنای قصری بود که همسر ملکه در آن زندگی می‌کرد. از آنجایی که امپراتور ایچیجو دو امپراتریس ارشد داشت، یکی از همسران امپراتور او این کلمه نام داشت.
    • ۲ هی (Hi;妃): از دوره هی‌آن از بین رفت.
    • ۳ فوجین (Fujin; 夫人): از دوره هی‌آن از بین رفت.
    • ۴ هین (Hin; 嬪): از دوره هی‌آن از بین رفت.
    • بانوان دربار نیوگو (Nyōgo; 女御): در قانون تعریف نشده است. دختران وزرا می‌توانند منصوب شوند.
    • مستخدم دربار کویی (دربار ژاپن) (Koui; 更衣): در قانون تعریف نشده است.
  • دیگر زنان امپراتوری
    • ۱ ملکه مادر (بیولوژیک) (کوتایگو) (Kōtaigō; 皇太后): مادر امپراتور (از جمله مادرزن امپراتور)، ملکه دواگر، یا ملکه سابق.
    • ۱ ملکه بزرگ دواگر (تای-کوتایگو) (Tai-Kōtaigō; 太皇太后): ملکه سابق دواگر
    • جوگو/جوسانگو :Ju-Sangū/Ju-Sangō" (准三宮/准三后): " همسران و شاهزاده خانم‌ها و همچنین وزیران یا راهبان عالی‌رتبه عنوان «جوسانگو» را می‌توانستند به دست آورند.
    • نیواین Nyoin/Nyōin ja:女院(女院): همسران امپراتورهای سابق یا شاهزاده خانم‌های سابق (In، 院) می‌توانستند این عنوان را داشته باشند. این عنوان نظیر دایجو تننو (امپراتور پس از برکناری) است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]