ترانه‌ای برای باب دیلن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
«ترانه‌ای برای باب دیلن»
ترانه دیوید بویی
از آلبوم رضایتمندانه
تاریخ پخش۱۷ دسامبر ۱۹۷۱
تاریخ ضبط۶ آگست ۱۹۷۱[۱]
استودیوترایدنت، لندن
ژانرفولک راک
زمان۴:۱۳
ناشرآرسی‌ای
ترانه‌نویس(ها)دیوید بویی
تهیه‌کننده(ها)کن اسکات، دیوید بویی

«ترانه‌ای برای باب دیلن» (انگلیسی: Song for Bob Dylan) ترانه‌ای از خواننده-ترانه‌سرای انگلستانی دیوید بویی است که در آلبوم رضایتمندانه (۱۹۷۱) قرار دارد. این ترانه به ادای احترام باب دیلن به وودی گاتری در ترانهٔ «ترانه‌ای برای وودی» اشاره دارد و همچنین ادای احترام بویی به دیلن است.[۱][۲][۳] دیلن ترانه‌اش را با «هی، هی، وودی گاتری، من برایت یک ترانه نوشتم» شروع می‌کند اما بویی دیلن را با نام تولدش خطاب می‌کند و می‌گوید «حالا این را بشنو، رابرت زیمرمن، من برایت ترانه‌ای نوشتم.»[۴] اشعار ترانه به‌طور خاصی دیلن را به عنوان یک شخصیت قهرمان در موسیقی راک نشان می‌دهند و از او می‌خواهد که به ریشه‌های خود بازگردد و به نجات بی‌وفایان بیاید.[۵][۶]

بویی در این ترانه صدای دیلن را «مانند شن و چسب» توصیف می‌کند که شبیه به توصیف جویس کارول اوتس هنگام شنیدن صدای دیلن است: «زمانی که ما برای اولین بار این صدای خام، بسیار جوان و به ظاهر آموزش ندیده را شنیدیم که رک و پوست کنده بود مثل اینکه کاغذ سنباده می‌تواند آواز بخواند، این جلوه دراماتیک و برق آور بود.»[۷]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Pegg, Nicholas (2011). The Complete David Bowie (6th ed.). London, UK: Titan Books. ISBN 978-0-85768-290-1.
  2. Spitz, Marc (2010). Bowie: A Biography. Random House Digital, Inc. pp. 161. ISBN 978-0-307-71699-6.
  3. Buckley, David (2005) [1999]. Strange Fascination – David Bowie: The Definitive Story. London: Virgin Books. ISBN 978-0-7535-1002-5.
  4. Riley, Tim (1999). Hard Rain: A Dylan Commentary. Da Capo Press. pp. 266. ISBN 0-306-80907-9.
  5. Buckley 2005, pp. 93–99.
  6. Pegg, Nicholas (2016). The Complete David Bowie (revised and updated ed.). London: Titan Books. ISBN 978-1-78565-365-0.
  7. Hedin (ed.), 2004, Studio A: The Bob Dylan Reader, p. 259. Reproduced online: Joyce Carol Oates (2001-05-24). "Dylan at 60". University of San Francisco. Archived from the original on 4 May 2011. Retrieved 2013-09-28.