طلسم حیرت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

طلسم حیرت مثنوی دوم از مثنوی‌های عرفانیات عبدالقادر بیدل دهلوی است؛ و استقبالی دیگر از وزن « یوسف و زلیخا» عبدالرحمن جامی است. در این مثنوی سخن از انسان به میان رفته‌است و حالت‌های انسانی «امید»؛ «خوف»؛ «محبت»؛‌« عداوت»؛ «غم»؛ فرح و.. و نیز اقلیم دل شرح داده شده‌است. این مثنوی در پتنه و نیز در کابل به طبع رسیده است.

سوم از اهل دل یعنی محبت سراپا حلقهٔ زنجیر الفت
وجودش نشئهٔ ایجاد عالم ظهورش جوهر تفصیل عالم
دو عالم جرعه یاب هستی از وی دل هر ذره جام مستی از وی
وفا در عهد او چون رشته با تاب حیا در طینش چون موج در آّب
ازو نیش جفاها نوش تأثیر ز مهرش خون به پستان جهان شیر