جرجیس بن جبریل بن بختیشوع

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جرجیس بن جبریل بن بختیشوع پزشک مسیحی (نسطوری) ایرانی که تا ۷۶۵ - ۷۶۶ میلادی در خدمت بیمارستان جندی‌شاپور بود، در آن هنگام منصور خلیفهٔ عباسی او را به بغداد خواند؛ او در ۷۶۹ - ۷۷۰ به جندی‌شاپور بازگشت و در ۷۷۱ درگذشت.؛ او نخستین پزشکی است که از یک خانواده‌ی بزرگ از پزشکان می‌شناسیم (یعنی خانوادهٴ بختیشوع). افراد آن با عده‌ی زیادی از خلفای عباسی مربوط بودند و در قرون هشتم و نهم میلادی بر طب تأثیر عمیقی گذاشتند. اقامت او در بغداد همراه با دو تن از شاگردانش، نشانه‌ی آغاز فعالیت علمی عظیمی بود. گویند او نخستین کسی بود که به درخواست خلیفه آثار طبی را به عربی ترجمه کرد.

منابع[ویرایش]

  • جورج سارتون ، 'مقدمه بر تاریخ علم، ترجمه غلامحسین صدری افشار، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی